24-25 stycznia 2020 – „Dlaczego zdrowe dzieci potrzebują rodziców, którzy w zdrowy sposób wyodrębnili się od swoich rodziców”

Pytania sprawdzające do tego obszaru:

1. W jakich sprawach nie wyrażam swojego zdania z lęku przed rodzicem?
2. Które zachowania rodzica niszczą mnie, a ja je toleruje?
3. Które zachowania rodzica niszczą innych?
4. Jakich zachowań mojego rodzica się wstydzę?
5. Wobec jakich zachowań rodzica jestem bezsilna, bezradna?
6. Za co czuję się winna wobec mojego rodzica?

Dorosłe dzieci nie reflektują zaburzeń swoich rodziców. Nie widzą, że rodzice są uzależnieni od
alkoholu, leków, seksu, pieniędzy, nie widzą uzależnionych sposobów myślenia swoich rodziców.
Dorastające dzieci nie reflektują często, że rodzic prowadzi podwójne życie, ma partnera lub
partnerkę.
Często wnuczkowie odtwarzają te konflikty poprzez picie alkoholu lub branie narkotyków.
Dorastające i dorosłe dzieci często nie reflektują, że rodzic cierpi na zaburzenia nastroju. Z tego
braku rozeznania wynika często to, że dzieci angażują się w próby zmiany zachowań rodziców,
które są z góry skazane na niepowodzenie.

Pytania sprawdzające:

1. Jakie zachowania twojego rodzica chcesz nadal zmieniać?
2. Na jakie zachowania twojego rodzica wciąż się złościsz, irytujesz?

Jeśli tak jest, jeśli wciąż chcesz coś zmieniać, złościsz się na jego zachowania, to
najprawdopodobniej jesteś w iluzji, że twój rodzic mógłby się zmienić gdyby tylko chciał.

W życiu wciąż poznajemy własnych rodziców. Może warto zadać sobie następujące pytania:

1. Czy mój rodzic mówi prawdę?
2. Gdzie rodzic nie mówi prawdy?
3. Czy potrafi rozmawiać o trudnych sprawach (związkowych, światopoglądowych,
   rodzinnych)?
4. Czy rodzic potrafi dotrzymać słowa, umowy?
5. Jak kocha, jak wyraża swoją miłość?
6. Co tak naprawdę buduje rodzic, jakie wartości tworzy?
7. Jaka jest najnowsza historia rodziny czyli historia rodziców?

Przykładowe pytania:

1. Jak mama została przyjęta w rodzinie ojca?
2. Czy dziadkowie cieszyli się z jej wejścia do rodziny?
3. Czy dziadkowie mówili o swoich uczuciach w sposób otwarty?
4. Czy dziadkowie byli otwarci na to, co nowa osoba w rodzinie miała do powiedzenia?
5. Jaki wzorzec traktowania siebie miała mama w rodzinie pochodzenia?
6. Czy mogła zaistnieć jako odrębna osoba?
7. Czy była chroniona przez swoich rodziców?
8. Czy rodzice widzieli tkwiący w niej potencjał?
9. Jak ojciec został przyjęty przez rodzinę mamy?
10. Czy nawiązano z nim dialog? Czy ojciec został doceniony?
11. Czy rodzice mamy mogli go widzieć jako osobę rozwijająca się, domyślali się natury jego
    trudności?

Jeśli rodzice mamy byli wstanie widzieć w młodym człowieku jego autentyczne tematy rozwojowe
i jego autentyczne postawy, to oznaczało ich dużą dojrzałość.

Na warsztacie przyjrzymy się możliwym etapom zdrowej separacji od rodziców.

TERMINY:

 24-25  stycznia 2020, 10:00-18:00 (piątek - sobota)