Warsztat terapeutyczny ustawień rodzinnych „Choroba w rodzinie i problemy z dziećmi jako droga do kluczowych reform w rodzinie” – 24 maja 2025 Warszawa

Choroby dziecka są połączone z trudnymi wydarzeniami w historii rodziny. Do trudnych wydarzeń należą zabójstwa, morderstwa, niepewność co do ojcostwa. Często dziecko choruje, kiedy zachodzą poważne zmiany w relacji pomiędzy rodzicami np. małżeństwo przeżywa kryzys, bo któryś z rodziców ma romans lub jeden z rodziców jest zajęty/wchłonięty przez pracę zawodową lub chorobą w rodzinie.

Prawie dla wszystkich rodziców ich dzieci są wyjątkowe. Dla wielu rodziców dzieci „są całym światem”. Rodzice dziwią się, że ich dziecko może mieć w sobie zapisane wspomnienia ludzi i wydarzeń, które towarzyszyły jego poczęciu, ciąży, narodzinom. Czasami dziecko ma w sobie wspomnienia niezakończonych, nierozwiązanych relacji przodków np. mamy i taty z ich wcześniejszymi partnerami.

Wszystkie dzieci w rodzinie są połączone ze sobą. Dzieci żyjące mogą być połączone z dziećmi zmarłymi wcześniej (w pokoleniu rodziców lub we wcześniejszym pokoleniu).
Zmarłe dzieci, które urodziły się martwe lub poronione mogą zostać przyjęte do rodziny, co z reguły wpływa uzdrawiająco na żyjące dzieci.

Czasami dzieci chorują, bo nie wiedzą o swoim przyrodnim rodzeństwie.
Czasami dzieci przeżyły coś, o czym rodzice nie wiedzą, np. zostały przestraszone przez kogoś, ktoś je obraził, zwymyślał, ktoś naruszył ich granice seksualne. Ustawienie może pomóc w znalezieniu tej sytuacji i jej zakończeniu.

Ustawienie może być pomocne, gdy dziecko uczestniczyło w wypadku, nagłym ataku, topiło się, było świadkiem śmierci człowieka lub zwierzęcia.

Istnieje sporo badań klinicznych dotyczących tzw. utraconych bliźniaczków. Ciąże bliźniacze, w których podczas okresu prenatalnego „umiera” jedno z bliźniąt, nie są rzadkim zjawiskiem. Naukowcy zaobserwowali, że bardzo często z ciąży, która wyglądała na bliźniaczą – rodzi się jedno dziecko.

Wiele dzieci, które się urodziło może być połączonych ze swoim zmarłym rodzeństwem w łonie matki.

Wg Berta Hellingera choroba pochodzi z nieporządku w duszy rodziny, dziecka. W praktyce oznacza to, że rodzina zaprzecza jakimś faktom swojej historii, wyklucza niektóre wydarzenia i osoby ze swojej rodziny.

Pracę terapeutyczną ustawieniową można podjąć wówczas, kiedy ktoś planuje pracę zarobkową lub naukę za granicą. Dla wielu osób dużą trudnością jest rozłąka podczas wyjazdu z granicę. Wskazanie do pracy terapeutycznej jest również wtedy, kiedy jedno z rodziców wyjeżdżą za granice i pojawiają się kłopoty małżeńskie, w parze. Zdarza się, że małżonkowie umawiają się, że druga osoba dołączy do wyjazdu, a potem ten wyjazd się opóźnia.

W wielu rodniach powtarza się wzorzec emigracji, to że ktoś wyjeżdża za granicę szukając pracy, lub osoba marzy o wyjeździe za granicę. Często temat emigracji pojawia się na przestrzeni 5/6 pokoleń. Czasami rodzina nie pamięta o tym, że ktoś wyemigrował za granicę. Często w pamięci rodziny zostaje niejasna informacja, że ktoś wyjechał za chlebem. Jeśli popatrzy się na wydarzenia, które taki wyjazd poprzedzały, to prawdziwą przyczyną emigracji mogła być choroba członka rodziny. Mowa tu o chorobie np. ojca, matki, który utrzymywał rodzinę.

Czasami rzeczywisty powód wyjazdu był inny, np. kobieta potrzebowała urodzić dziecko, którego ojca nie mogła przedstawić /ujawnić w swojej rodzinie. Czasem przyczyną emigracji była chęć ukrycia popełnionego przestępstwa.

Często wyjeżdżały osoby, które rodzina odrzucała np. dzieci z nieprawego łoża, osoby które nie pasowały do swojej rodziny, nie mogły się z nimi porozumieć. Elementy tych historii powtarzają się zarówno u tych potomków, którzy opuścili rodzinę, jak też u tych potomków, którzy zostali w kraju.
Nastolatkowie obydwu rodzin mogą mieć kłopoty z otrzymaniem i utrzymaniem pracy, tak jak ich przodkowie.

Inną sferą życia, która budzi często konflikty w rodzinie jest wykształcenie. Kiedy się przyjrzymy bliżej, temu kto w rodzinie ma wykształcenie, odnajdziemy tu różne ciekawe powtarzające się przez pokolenia wzorce.

Przykład:

Rodzina rolników miała 3 dzieci, najstarsza córka ukończyła studia wyższe, drugie syn miał wykształcenie zasadnicze, najmłodszy syn miał wykształcenie średnie. Rodzice tej trójki zaakceptowali fakt, że córka nie odziedziczyła majątku po rodzicach. Córka czuła się tym faktem w pewnym stopniu skrzywdzona, poczucie krzywdy oddalało ją od rodziny. Bracia zostali rolnikami, tak jak rodzice. Ojciec dzieci był najmłodszym z trójki rodzeństwa, miał wykształcenie średnie. Najstarszy brat ojca miał wykształcenie wyższe, wyjechał za praca do miasta, pracując ukończył szkołę średnią i wyższą. Ożenił się z kobietą z miasta, dzięki której wszedł w posiadanie sporego majątku. Drugi brat ojca został na wsi, miał wykształcenie podstawowe. Najstarszy brat ojca był tym, któremu najlepiej powodziło się materialnie z całego rodzeństwa. Niemniej miał żal do swoich braci, że wydziedziczyli go z tej części spadku po rodzicach, która mu się należała. Bracia, którzy zostali na wsi, czuli się gorsi od najstarszego brata, jednocześnie winni wobec niego.
Najstarszy brat ojca odciął się od rodziny na wsi, dzieci rodzeństwa nie miały ze sobą kontaktu.

TERMIN:

24 maja 2025 (sobota), 10:00-18:00

ADRESACI WARSZTATÓW:

  osoby dorosłe poszukujące pomocy dla siebie i swoich bliskich.
  Osoby zainteresowane profilaktyką zdrowia, prewencją chorób w rodzinie.
  Rodziców, którzy są gotowi pracować na warsztacie dla swoich dzieci (np. alergie, astmy, powracające choroby infekcje górnych dróg oddechowych, niepowodzenia szkolne, problemy wychowawcze, uzależnienia nastolatków itd.).
  Osoby homoseksualne i biseksualne, które doświadczają kryzysów w swojej rodzinie.