Anoreksja seksualna i uzależnienie od seksu to dwa przeciwstawne bieguny tego samego spektrum zachowań. W uzależnieniu od seksu, osoba uzależniona myśli obsesyjnie o satysfakcji seksualnej.
Osoba, u której rozpoznajemy anoreksję seksualną skupia się obsesyjnie na unikaniu współżycia, intymności i bliskości. Taka osoba jest przekonana, że nie ma szczęścia w relacjach intymnych i że w jej przypadku nie ma możliwości stworzenia udanego związku.
Do kluczowych przejawów anoreksji seksualnej należą: trwały lęk przed kontaktem seksualnym, unikanie wszystkiego związanego z seksem, strach przed odczuwaniem przyjemności seksualnej.
Anoreksję seksualną można porównać do anoreksji nervosa (formy zaburzeń odżywiania), która polega na unikaniu, odrzucaniu, wykluczaniu przyjmowania pokarmu. W anoreksji seksualnej osoba unika/wyklucza wszelkie formy zachowań seksualnych, intymność, bliskość i jest przekonana, że brak kontaktów intymnych jej się po prostu wydarza w życiu.
Zarówno w przypadku anoreksji jako formy zaburzeń jedzenia tak również w anoreksji seksualnej osoby nie mają kontroli nad żadnym innym obszarem swojego życia. Wówczas tym obszarem kontroli staje się unikanie jedzenia lub aktywności seksualnej. W obydwu formach anoreksji, seksualność jest czymś niepożądanym, wykluczanym, co trzeba ujarzmić.
Osoby z anoreksją seksualną i anoreksją nervosa są często perfekcyjne i niezadowolone z siebie.
Objawy anoreksji seksualnej są poważne i bywają bardzo utrwalone w historii życia klienta. Mało osób zdaje sobie sprawę, że anoreksja seksualna podlega leczeniu tak jak inne formy uzależnienia.
Zarówno osoby uzależnione od seksu jak również mające anoreksję seksualną mają trudności w tworzeniu bliskich, zdrowych relacji intymnych oraz mogą mieć trudne doświadczenia nadużyć seksualnych i innych traum w swoich rodzinach pochodzenia. Zaobserwowano [1], że zarówno osoby z anoreksją seksualną jak i z jadłowstrętem psychicznym wychowują się w bardzo restrykcyjnych środowiskach, dla których seks jest wstydliwy, trudny.
Podobnie jak w uzależnianiu od seksu, osoby mające anoreksję seksualną pochodzą z rodzin nie wyrażających emocji, unikających otwartości, które wstydzą się zachowań seksualnych. Rodzice tych osób mogą sami mieć duże kłopoty w mówieniu o seksie, wyrażaniu swoich potrzeb seksualnych i mieć trudną relację partnerską.
Zaobserwowano [1], że anoreksja seksualna może powstać jako próba ograniczenia nadmiernie intensywnych zachowań seksualnych. Kobieta koło 40 r.ż jako dziecko i nastolatka intensywnie masturbowała się, także w szkole. Rozwój psychoseksualny tej kobiety rozpoczął się od nadmiernego masturbowania się, która była formą redukcji nadmiernego napięcia w domu. Jako młoda osoba, kobieta ta weszła w szereg związków, gdzie seks był intensywny, destrukcyjny, często po alkoholu. Kiedy kobieta nie mogła przerwać tej spirali zniszczenia, wycofała się całkowicie z pożycia seksualnego i bała się do niego wrócić.
Jeśli w rodzinach występują dramatyczne doświadczenia dotyczące macierzyństwa i seksualności, w następnych pokoleniach mogą się pojawić osoby, które mają anoreksję seksualną.
Zapraszamy na grupę terapeutyczną osoby, które mają anoreksję seksualną lub jej elementy.
[1] Patrick Carnes „Sexual Anorexia” 1997
