MetodaSTRD (Skaningowa Termografia Regulacyjna) w praktyce psychologicznej

TRD_obraz_na_strone_11ISTRDmoże być punktem wyjścia do różnorodnego patrzenia na człowieka np. do analizy psychoenergetycznej. Tym samym umożliwia mówienie przedstawicielom różnych podejść terapeutycznych, mówienie dokładnie o tym samym tj. niezależnym wyniku pomiaru jednego człowieka.

IISTRDodzwierciedla funkcjonowanie biologiczno – energetyczne człowieka w odniesieniu do intelektu – emocji – działania. (instynktu). Analiza psychoenergetyczna jest sposobem interpretacji wyników STRD. Wykorzystanie analizy psychoenergetycznej w pracy psychologa:

1) Pozwala na określenie zasadniczej struktury osobowości pacjenta (typ sensoryczny, emocjonalny, behawioralny) i jednocześnie odzwierciedla biologiczną podstawę osobowości. Typy tak wydzielone korespondują z innymi klasyfikacjami psychologicznymi.

2) Pozwala określić kierunek prowadzonej terapii, pokazuje punkty od których rozpocząć terapię, aby wzmocnić pacjenta, tak by mógł pracować na głębszym poziomie.

3) Metoda ta traktuje jednakowo pacjentów somatycznych i tzw. lękowych.
a. Pacjent lękowy z reguły się głęboko regresuje (jego centrum świadomości przesuwa się do traum życiowych, porodowych, rodowych, egregorowych). Wówczas ważna jest obiektywna ocena jego stanu tzw. ocena lewo-​półkulowa, aby ocenić ogólny stan pacjenta i ogólny kierunek terapii. Dużemu lękowi towarzyszy na ogół duża regresja.
b. Pacjent somatyczny zaprzeczający swoim emocjom, może zobaczyć na wykresie termografii, rozkład energii w ciele. Taka informacja daje pacjentowi pewien poziom podstawowego bezpieczeństwa w widzeniu swojej sytuacji. Ocena lewo-​półkulowa, uważana przez wielu za bardziej naukową i obiektywną, daje informację o prawo-​półkulowych aspektach, tj. emocjach, instynkcie, a także otwartości poznawczej.

4) Pozwala ocenić stan energii pacjenta i tym samym ocenić, kiedy nie pracować z pacjentem somatycznym metodami, które wymagają dużo energii dla integracji tematów.

5) Wskazuje na stan energetyczny poszczególnych fragmentów ciała (piętra układu nerwowego) i określić następujące funkcje psychiczne:
 a. Funkcjonowanie prawej i lewej półkuli.
 b. Napęd psychiczny i zdolność do komunikacji (asertywność – wycofanie – agresja).
 c. Wydolność emocjonalną, zakres emocji.
 d. Poziom osobistej mocy i sprawności działania.
 e. Siłę instynktu tj. ogólny poziom energii fizycznej w danym momencie

6) Dostarcza wiedzy na temat stanu energetycznego narządów i układów ciała (np. rozrodczego, pokarmowego, itp.)

7) Porządkuje proces stawiania hipotez terapeutycznych i jednocześnie niczym go nie ogranicza (nie dyskutuje się z tym, co jest widoczne). Ograniczeniem i jedynym potwierdzeniem pracy są reakcje organizmu pacjenta.