ADITUS

Kategoria: Wiedza

  • Czarna owca

    Czarna owca

    Czarna owca w rodzinie to ktoś, kto sprawia rodzinie kłopoty i kogo rodzina się wstydzi. Często jest to dziecko upośledzone, dziecko, które źle się zachowuje, dziecko chore psychicznie lub trudna osoba dorosła. W początkowym etapie rodzina tworzy wokół takiej osoby pewien kamuflaż lub legendę dotyczącą tej osoby. Rodzina mówi o takiej osobie „on ma kłopoty ze sobą, jest nerwowy”, „ona ma trudny związek”, „po prostu lubi wypić”. Jeśli jednak taka osoba zbiera negatywne uwagi rodziny, to staje się etatową czarną owcą w rodzinie. Staje się osobą, która sprawia, że wszyscy inni członkowie rodziny czują się lepiej.

    Przykład I: Alkoholik w rodzinie
    Czarną owcą może być mąż siostry, który okazuje się alkoholikiem. W początkowym okresie, kiedy taka osoba przychodzi do rodziny, część osób stara się go tłumaczyć. Roztacza wokół niego parasol ochronny mówiąc o tym, że za dużo wypił, że początkowy okres małżeństwa jest taki trudny. Z czasem jednak osoba upijająca się obejmuje na trwałe rolę czarnej owcy, której wszyscy się wstydzą ale która sprawia, że wszyscy inni czują się lepiej „bo przecież oni nie mają ciągów tygodniowych”.

    Przykład II: Trwale bezrobotny
    W innej rodzinie czarną owcą staje się osoba, która nie może dostać pracy. Jeśli brak zatrudnienia jest dłuższy niż 6 miesięcy, to taka osoba zaczyna się źle czuć z faktem, ze jest na utrzymaniu rodziny, czuję się gorsza od innych. Najbliżsi członkowie rodziny wstydzą się tej sytuacji, np. mówiąc sąsiadom jak trudno jest dostać pracę. Zaczynają jednakże złościć się na to, że młody człowiek jest na ich utrzymaniu. Kiedy osoba bezrobotna zaczyna mieć obniżony nastrój, to rozeźleni członkowie rodziny czują się lepiej. Czarna owca przejmuje ich niezadowolenie siebie i niskie poczucie wartości. Im gorzej czuje się czarna owca, tym lepiej czują się „wspierający” ją członkowie rodziny.

    Przykład III: czarna owca w rodzinie, gdzie nastąpiła zamiana ról
    Małżeństwo miało 4 dzieci. Po 20 latach małżeństwa, mąż przeszedł na emeryturę, przestał pełnić rolę osoby publicznej. Kariera żony nabrała wtedy tempa. Mąż zaczął pełnić pomocnicze funkcje w zakładzie pracy żony. Żona uważała, że zatrudniając męża pomaga mu być aktywnym społecznie/potrzebnym. Mąż przyjmując pomoc żony, czuł się słabszy, mniej wartościowy, zależny. Mężczyzna przyjął funkcję osoby, którą trzeba wspierać psychicznie. Mężczyzna zdradzał żonę i wtedy czuł się znów kimś ważnym.

    Przykład IV: kłopotliwy młody człowiek
    Małżeństwo miało troje dzieci, obydwoje rodzice mieli wyższe wykształcenie. Najstarszy syn uczył się w szkole średniej poza miejscem zamieszkania. Nie zaliczył II roku szkoły średniej, musiał tę klasę powtarzać. Wrócił do domu rodzinnego, nie uczył się, nie pracował, nie było z nim kontaktu. Całymi dniami grał na komputerze. Rodzice podjęli próby terapii, które kończyły się po jednym lub dwóch spotkaniach. Próby terapii nie dały rezultatu. Młody człowiek opuścił dom rodzinny, zerwał kontakt z rodziną. Rodzina, z której zniknął chory adolescent odczuła ulgę i mogła funkcjonować. Dziecko, które odeszło, zebrało napięcie z rodziny, niewygodny temat zniknął. Członkowie rodziny mieli różne postawy wobec odejścia dziecka. Niektórzy się martwili, tęsknili, inni odczuli ulgę. Nie musieli się konfrontować z tym, jaki mieli udział w odejściu adolescenta z rodziny. Młody człowiek na kilka lat stał się czarną owcą w swojej rodzinie. Pozostali członkowie stada byli w lepszej sytuacji niż on, mieli pracę, dach nad głową i kontakt ze swoją rodziną.

    Przykład V: Rodzina nie gotowa na zmianę
    Rodzina miała tajemnicę. Ojciec wykorzystywał seksualnie czworo dzieci. Jeden z synów jako osoba dorosła przypomniał sobie fakt, że był wykorzystany seksualnie przez ojca. Opowiedział o tym swojemu rodzeństwu. Odpowiedziało mu głuche milczenie, cała reszta rodzeństwa nie chciała o tym pamiętać. Cała negatywna uwaga rodzeństwa skierowała się w jego stronę. Mężczyzna zachorował poważnie, stał się dla swojej rodziny czarna owcą. Pozostałe rodzeństwo nie było gotowe w żaden sposób zmierzyć się z tym sekretem.

    Przykład VI: Kobieta, która ma wielu partnerów
    Jeśli w rodzinie jest kobieta, która była prostytutką lub często zmieniała partnerów lub jednocześnie miała kilku kochanków to łatwo wchodzi w rolę rodzinnej czarnej owcy. Członkowie rodziny wstydzili się jej, niektórzy zaprzeczali występującym faktom i jednocześnie czuli się lepsi o tej kobiety.
    Kamuflaż wokół takiej osoby brzmi „ona często zmienia partnerów”, „ona ma duży temperament”, „lubi szybki seks”.

    Kobieta lat 20 z zamożnego domu zaszła w ciążę i urodziła córkę będąc panną. Ojciec dziecka ożenił się z inną kobietą. Młoda kobieta została zmuszona przez rodzinę do tego, by wyjść za mąż za rozwodnika. Swoje panieńskie dziecko musiała oddać krewnym na wychowanie, bo jej nowa rodzina nie przyjęła jej dziecka. Kobieta stała się opiekunką pasierbów. Kobieta na wiele lat przyjęła rolę czarnej owcy w swojej rodzinie pochodzenia.

    Przykład VII: Dziecko, które nie spełnia rodzinnych standardów
    Dziecko, które nie spełnia standardów dobrego ucznia, łatwo staje się obiektem negatywnej uwagi rodziców.
    16 letnia dziewczynka miała trudności w nauce. Dla jej matki dobre wyniki w nauce były bardzo ważne, sama matka ma wykształcenie średnie. Dziewczynka słyszała ciągle „ że nie przykłada się do nauki, jak jej kuzynostwo”. Matka mówiła do córki „wstydzę się twojego zachowania”.
    Na późniejszym etapie dziecko słyszało „nie mam do ciebie zaufania”. Nastolatka zaczęła szukać ukojenia w domu przyjaciółek.
    Jeśli dziecko słyszy negatywne komunikaty na swój temat od jednego z rodziców, to jego pierwszym odruchem jest szukać sprzymierzeńców na zewnątrz rodziny, także w formie rodzinny zastępczej. Taką rodziną zastępczą może stać się rodzina koleżanki, dziadkowie. Szukanie domu rodzinnego na zewnątrz to pierwsza strategia przetrwania takich dzieci.

    Przykład IX: Dziecko, które nie spełnia rodzinnych standardów
    W ciekawy sposób ilustruje temat czarnej owcy film pt „Bliźniaczki”. Jest to historia dwóch dziewczynek, których rodzice zmarli. Po śmierci rodziców dziewczynki zostały rozdzielone, oddane na wychowanie dwóm różnym rodzinom krewnych. Jedni krewni byli dobrze sytuowani materialnie, wykształceni. Drudzy krewni byli biedni, nie wykształceni. Rodziny nie kontaktowały się ze sobą, pomimo że dzieci oddane pod ich opiekę były bliźniaczkami i potrzebowały ze sobą kontaktu. Każda z tych rodzin zastępczych czuła się lepsza od tej drugiej rodziny. Wychowująca się w ubogiej rodzinie jedna z bliźniaczek była zmuszana do pracy ponad siły, pozbawiono ją prawa do nauki szkolnej, chociaż ta potrzeba edukacji była dla niej podstawowa. Kiedy dziewczyna szuka sposobu podjęcia nauki, przez moment widzi szansę dla swojej edukacji w kontakcie z młodym człowiekiem, który wstępuje do ruchu narodowo-socjalistycznego. Dla jej ubogich krewnych, staje się wówczas czarną owcą. Krewni przekierowują swój lęk przed zagrażającym im nazizmem na młodą podopieczną. Ta sytuacja ma dla niej konsekwencje na cale życie.

    Podsumowanie:
    Funkcją czarnej owcy w rodzinie jest obniżenie napięcia. W niektórych rodzinach łatwiej jest, kiedy czarną owcą jest córka nie syn. Historycznie rodziny kształciły częściej synów, co miało większe znaczenie dla przetrwania rodziny, ciągłości rodu, pozycji społecznej rodziny.

    Obecność w rodzinie osoby duchownej (ksiądz, zakonnica..), lekarza często mówi o tym, że w rodzinie pochodzenia są trudne tematy, które zaczęły się kilka pokoleń wcześniej i które trzeba wyleczyć, uzdrowić.

    Jeśli rodzina wstydzi się bardzo jakiejś historii z życia rodziny, to kamuflaż wokół tej historii i osób z nią związanych jest ciągle użyteczny. Do trudnych tematów, przemilczanych w rodzinie należą fakty samobójstwa w rodzinie.

  • Zazdrość w związku

    Zazdrość w związku

    Temat ten jest bardzo aktualny, zwłaszcza w okresie wakacyjnym. Wg badań amerykańskich 98% ludzi zna uczucie zazdrości. Jak widzimy zazdrość przynależy do życia i pomaga nam, nie stracić osoby, którą kochamy i na której nam zależy.

    Już 5-6 miesięczne niemowlaki reagują zazdrością, kiedy rodzice zwracają uwagę na zabawki w formie lalek, a nie zwracają uwagi na nie. Ośmiomiesięczne dzieci są zazdrosne o uwagę rodzicielską, kiedy rodzice patrzą na inne dzieci np. ich rodzeństwo. Kiedy dziecko nie reaguje zazdrością na brak uwagi rodzicielskiej, to jest to reakcja alarmująca, ponieważ świadczy o braku relacji pomiędzy niemowlęciem a matką.

    W zazdrości chodzi o bliski obiekt, z którym ma się relację. Zawsze zazdrość dotyczy lęku przed utratą bliskiej osoby. Te same miejsca w mózgu są zaktywizowane, w reakcji na zazdrość realną jak i na zazdrość wyobrażoną. Zazdrość jest bólem wewnętrznym. Osoba zazdrosna jest bardzo spragniona uwagi osoby bliskiej/partnera. Czasami kochający partner jest częścią wyobrażenia sukcesu życiowego np. wyobrażam sobie, że mam dom, rodzinę, kochającego partnera, nie muszę czuć pustki, bólu, niedosytu.
    Osoba, która jest chorobliwie zazdrosna często uważa, że partner jest jej własnością. Taka osoba nie umie przyznać się do uczuć pustki, zagubienia, bezsilności. Jeśli tylko zazdrośnik poczuje się pusty, przekierowuje uwagę na partnera i jest skłonny wtedy podejrzewać, że partner go zdradza.

    Rozróżniamy 3 podstawowe rodzaje zazdrości:

    1. Zazdrość reaktywna, która się pojawia się w reakcji na konkretną sytuację z życia np. Partner tańczył na weselu wielokrotnie z inną kobietą.
    2. Chorobliwa zazdrość to emocja, która utrzymuje się na stałym poziomie mimo, że nie ma realnego powodu do zazdrości. Chorobliwy zazdrośnik znajduje się w stanie permanentnego pobudzenia i nie może ukoić niepokoju o to, że straci ukochaną osobę.
    3. Następny poziom zazdrości to obsesyjna, szaleńcza zazdrość, stan emocjonalny-mentalny, w którym zazdrośnik chce kontrolować partnera, przeszukuje jego rzeczy, szuka dowodów zdrady.
    4. Zawiść powstaje wówczas, kiedy druga osoba posiada coś, co chcemy mieć za wszelką cenę i jesteśmy przekonani, że nigdy tego nie będziemy mieli, nie koniecznie chodzi o dobra materialne. Zawiść może dotyczyć uznania, talentu, bycia kochanym, poczucia bezpieczeństwa. Zawiść może mieć różne formy. W destrukcyjnej zazdrości osoba dąży do zabrania talentu, wpływu, uznania np „Kiedy wyobrażamy sobie, że sąsiad ma wypadek samochodowy albo przyjaciółka traci jednego z rodziców, z którym miała bliską relację”.

    Zazdrość często towarzyszy stanom chorobowym np. depresji, psychozie, stanom lękowym. Alkoholizm, niska potencja, choroby endokrynologiczne, nieszczęśliwy związek, niedopasowanie w związku oraz duże różnie w wieku partnerów (10 lat) mogą sprzyjać zazdrości.

    Uczucie zazdrości powstaje łatwiej, kiedy osoba jest w depresji i ma zaniżony obraz własnej osoby.

    Szczególnie często przeżywają uczucie zazdrości osoby w wieku pomiędzy 18-29 rż., 33 % osób z tego przedziału wiekowego deklaruje, że doświadcza uczucia zazdrości. Jest to moment rozwojowy, kiedy osoby dobierają się pary.

    Osoby z wysokim poczuciem wartości są mniej zazdrosne. Lekka zazdrość świadczy o zaangażowaniu w relację, związek. Osoby, które są sparaliżowane przez lęk przez porzuceniem mają niskie poczucie własnej wartości.
    Osoby stabilne, ze zdrowym poczuciem własnej wartości interesują się tym co robi druga osoba. Nie mają silnej potrzeby kontrolowania tej osoby.
    Bardziej podatne na chorobliwą zazdrość są osoby, które doświadczyły długich izolacji od rodzica w dzieciństwie, realnego bólu porzucenia.

    Wg badań dorosłe kobiety, które są zazdrosne, reagują poczuciem winy, obwiniają siebie, że nie były wystarczająco atrakcyjne, wystarczająco ciekawe/dobre dla partnera.
    Mężczyźni, którzy są zazdrośni reagują często w sposób agresywny, wybuchami złości, a w skrajnych przypadkach rozładowują agresję na przedmiotach wokół.

    Często obserwujemy takie zjawisko, że relacja z poprzednimi partnerami jest niedomknięta. Mówi się wtedy „że drzwi się półotwarte i wówczas obecny partner może czuć się zazdrosny o starą sympatię”. Osoba, która czuje się zaniedbywana w związku może otrzymać wsparcie/uznanie/miłość osoby, z którą się wcześniej rozstała. Jednakże pułapką dla niej może być utkniecie w dwóch związkach jednocześnie. W praktyce ważne jest starą relację domknąć. Możliwa jest praca terapeutyczna z parą, w której dochodzi do symbolicznego zakończenia związku. Ta praca daje odblokowanie ogromnej ilości energii osoby pracującej.

    Przykład I:
    Kobieta lat 40, stanu wolnego, weszła w związek z mężczyzną, dla którego czuła się bardzo atrakcyjna. Kiedy związek się rozpadł, kobieta przeżywała dużo smutku i odrzucenia. Myślała, ze związek rozpadł się z powodu jej deficytów i nieatrakcyjności. Praca terapeutyczna uwypukliła jednakże to, że były partner był w pełnej symbiozie ze swoją matką. Szukał partnerki zależnej i potulnej, a klientka była osobą pewną siebie, pełną radości życia. Po pracy terapeutycznej klientka poczuła się wolna od zazdrości i niezadowolenia z siebie.

    Przykład II:
    Młoda kobieta i mężczyzna byli parą, wspólnie mieszkali. Kobieta wyjechała na kilu miesięczny kontrakt za granicę, do pracy. Po powrocie stało się jasne, że miała tam innego partnera. Mężczyzna był zrozpaczony, ale czuł się tak bardzo samotny i małowartościowy w swoim życiu, że przeszedł do porządku dziennego nad tą bolesną zdradą. Partnerka zafundowała rekompensatę w postaci w miodowego mieisąca. Mężczyzna to zaakceptował. Na głębszym poziomie mężczyzna czuł się bardzo dotknięty, zraniony przez partnerkę. Naruszony został głębszy poziom zaufania w związku . Schemat zdrad powtarzał się wielokrotnie. Za każdym razem mężczyzna akceptował te zdrady. Z czasem relacja przybrała formę uzależnienia od partnera.

    Przykład III:
    Młoda kobieta była przedsiębiorcza, wszystko potrafiła załatwić dla domu, sprytem lub uwodzącym sposobem bycia. Stała się niezastąpiona. Z wiekiem partner czuł się coraz bardziej zazdrosny, podporządkowany kobiecie i zależny od niej. Zazdrość mężczyzny o kobietę rosła.

    Przykład IV:
    Żona była tak zazdrosna o swojego męża, że kiedy koleżanka z pracy poklepała go po ramieniu, żona wykrzyknęła głośno „dość tych czułości”. Żona poczuła się zagrożona odrobiną ciepła w relacji koleżeńskiej.

    Przykład V:
    Kobieta odkryła, że maż- dobrze funkcjonujący, zarabiający biznesmen, korzystał z usług młodych prostytutek. Wstrząsem dla kobiety był nie sam fakt korzystania z usług prostytutek, lecz to, że te kobiety były młode, młodsze od niej.
    Wysiłki żony poszły w kierunku zwiększenia sprawności fizycznej, odmłodzenia siebie. Kiedy kobieta poczuła się równie atrakcyjna i młoda jak te kobiety, mąż zaprzestał korzystać z usług prostytutek. Zazdrość skończyła się w momencie, kiedy żona poczuła się atrakcyjna i pożądana.

    Przykład VI:
    Przykładem destrukcyjnej, obsesyjnej zazdrości jest sytuacja, w której osoba zazdrosna chce kontrolować zachowanie swojego partnera np. sprawdza jego korespondencję, z kim się spotyka, może zlecić śledzenie tej osoby. Mimo tych czynności, poziom niepokoju zazdrośnika nie zmniejsza się trwale.

    Przykład VII:
    Sukces życiowy partnera może wzbudzić silną zazdrość i obawę o utratę swojej pozycji w małżeństwie. Jeśli żona odnosi sukces zawodowy, to często mąż się obraża, ma gorszy nastrój, pokazuje jaki jest ważny. Kiedy uda mu się wzbudzić zazdrość żony, musi żona się nim zająć i poprawić mu nastrój. Wzbudzanie zazdrości może być formą karania za sukces.
    Świetnym przykładne zazdrości mężczyzny o sukces zawodowy jest los Whitney Houston.

    Przykład VIII:
    Zazdrość rodzica o szczęście małżeńskie dziecka:
    Zazdrością, którą jest trudno dostrzec jest zazdrość o szczęście małżeńskie dziecka.

    60 letniej kobiecie było trudno zbudować trwały związek z mężczyzną, jej związki rozpadały się po 2-3 latach. Były to związki z żonatymi mężczyznami. Jedna z jej córek wyszła za mąż, miała udane małżeństwo. Matka formalnie deklarowała zadowolenie z tego stanu rzeczy, ale często myślała o tym, że jej się nie udało zawrzeć dobrego małżeństwa. Matka była zazdrosna o szczęście córki.

    Jak przerwać spiralę zazdrości?
    Spiralę zazdrości można przerwać jak tylko osoba zazdrosna sobie ją uświadomi i przepracuje przyczyny tej zazdrości. Źródłom zazdrości jest postawa wewnętrzna człowieka, jego doświadczenia. Każdy człowiek może znaleźć spokój wewnętrzny i odnaleźć swoją wartość.

  • Podcast: Lojalność rodowa

    Podcast: Lojalność rodowa

    Lojalność rodowa

    W dzisiejszym nagraniu z cyklu “Zrozumieć siebie” opowiem, czym jest lojalność rodowa i wierność rodowa.
    Treść tego odcinka pomoże zrozumieć relacje rodzinne, zasady rządzące rozwojem rodziny.
    Dzisiejszy odcinek pomoże wyodrębniać się od rodziny pochodzenia w mądry sposób, nie tracąc z nią kontaktu.

    Często lojalność rodowa jest mylona z pojęciem wierność rodowa. Pojęcie wierność oznacza gotowość dźwigania losu rodziny razem z nią. W praktyce wierność wobec własnej rodziny może powodować wiele praktycznych kłopotów np. członkowie rodu mogą tego nadużywać i żądać od innych osób większej pomocy niż ich wkład własny. Takie bardzo wierne dzieci mieszkają an tej samej ulicy, w podobnych domach jak rodzice i pracują w podobnych zawodach. Jeśli dorosły syn podejmuje decyzje o abstynencji alkoholowej, a całą rodzina lubi zakrapiane imprezy to syn musi zdradzić swoją rodzinę w zwyczajach alkoholowych.

    Jeśli jakaś rodzina ma tradycje obmawiania i wyśmiewania sąsiadów, ale oficjalnie zachowują się mile i uprzejmie, jeśli ktoś z tej rodziny zostanie dziennikarzem i będzie opisywał realne konflikty to przestanie być wierny swojej rodzinie.

    Lojalność rodowa to rodzaj umowy tworzonej przez wiele pokoleń. Ta umowa nigdzie nie jest zapisana formalnie. Lojalność rodowa ma charakter umowy ustnej. Niemniej wszyscy członkowie rodziny na poziomie nieświadomym dobrze wiedzą, co trzeba robić żeby przynależeć do systemu. Nie da się odwołać od tego rodzaju kontraktu, bo nie ma formy pisemnej. Sankcją za zerwanie kontraktu/lojalności rodowej jest np. wykluczenie z rodu.
    W wielu rodzinach, lojalność rodowa wyraża się poprzez określone poglądy polityczne czy postawę religijną. Osoby, które mają odmienne poglądy polityczne raczej powinny się z tych poglądów tłumaczyć, a najlepiej o nich nie mówić publicznie.

    Lojalność rodowa może przyjmować dwie formy: pierwsza forma to nieświadome powtarzanie różnych wydarzeń przez pokolenia. Przykład: syn ma wypadek samochodowy, w tym samym wieku, w którym jego ojciec miał wypadek.

    Inny przykład: członek rodziny choruje na jakąś chorobę dokładnie w takim wieku, w którym zachorował jego rodzic lub inny członek rodziny. Rodzina może powtarzać ukryte wzorce do 7 pokoleń wstecz, nie mając świadomości że automatycznie odtwarza realne wydarzenia, które faktycznie zdarzyły się w tej rodzinie.

    Lojalność rodowa

    Drugą formą lojalności rodowej jest taka sytuacja, kiedy członek rodziny powtarza takie zachowanie, które są sprzeczne z jego potrzebami.

    Przykład I:
    Ojciec miał bardzo ekskluzywny samochód BMW, które podziwiała cała okolica. Jego syn, nie ma pojęcia czemu kupuje drogie, markowe samochodu, na które go nie stać. Jest to przykład nieświadomej lojalności rodowej syna wobec ojca.

    Przykład II:
    Brat spłaca kredyt swojego brata alkoholika. Brat słyszy opowieści rodzinne o tym, jak ciężko jest rodzinie pijącego brata i jego dzieciom. Rodzina, matka i ojciec wspierają pijącego alkoholika poprzez robienie zakupów. Starszy brat podejmuje decyzję, że będzie spłacać zadłużenie/kredyt pijącego brata. Przynależność/lojalność wobec rodziny nakazuje mu wspierać rodzinę „wyrzutka” w jej ciężkim losie. Spłacając kredyt czuje się lepiej, ma poczucie mocy wewnętrznej i sprawstwa, nie wstydzi się. Jednocześnie wzmacnia swoje poczucie, że jest ważny dla swojej rodziny pochodzenia.

    Przykład III:
    Ojciec rodziny spłaca długi dostającego syna w okolicznych barach, restauracjach, ponieważ głęboko wstydzi się, że jego syn nadużywa alkoholu. Jednocześnie dokłada się do ekskluzywnego samochodu syna. Ojcu zależy zależy, żeby jego syn był spostrzegany jako zaradny, dobrze zarabiający młody człowiek.

    Przykład IV:
    Przykład lojalności rodowej „o rodzicach nie wolno mówić źle”.
    Kobieta ma świadomość, że jej matka jest bardzo agresywną osobą. Agresja matki wyraża się w narzekaniu, napadaniu, niszczeniu wizerunku innych osób. Kobieta opowiada koleżankom, jak złości się na swoją matkę. Kiedy jednak koleżanka również przytacza przykłady agresywnego zachowania jej mamy, to dziewczyna milknie. Kobieta sama może mówić o tym, jak się złości na matkę, ale nikt spoza rodziny nie może tego czynić.

    Przykład V:
    W niektórych rodzinach rozwodnicy są traktowani dużo gorzej niż osoby, które się nie rozwiodły. Przejawem funkcjonowania zasady „ w naszej rodzinie się nie rozwodzimy” jest to, że osoby rozwiedzione traktowane są inaczej, pomijane, nie zaprasza się ich na święta, uroczystości rodzinne (można ich przyjąć ale w przedpokoju).

    Przykład VI:
    Lojalność dotycząca wyznania
    Przykładem konfliktu lojalności dotyczącym wyznania jest sytuacja rodziny, w której syn zmienił wyznanie na religię zielonoświątkowców. Niestety zdarzył się tak, że mężczyzna zmarł przed jego rodzicami. Rodzice mieli poważny konflikt wewnętrzny, w jakim obrządku religijnym i na jakim cmentarzu pochować syna. Czy pochować syna w obrządku katolickim, czy pochować syna na innym cmentarzu w obrządku Kościoła Zielonoświątkowego.

    Przykład VII:
    Najstarszy syn z rodziny lekarskiej zostaje lekarzem, tak jak jego ojciec i dziadek i matka. Ma świetne osiągnięcia w nauce. Młodsza córka urodziła się z Spektrum Aspergera. Rodzina okłamuje dalszą rodzinę i samych siebie utrzymując, że dziewczynka chodzi do tzw. prywatnej normalnej szkoły. Ta rodzina nie dopuszcza możliwości, że dziecko jest chore i wstydzi się tej choroby. W tej rodzinie lojalność polega na odniesieniu sukcesu życiowego np. poprzez bycie lekarzem, a choroba jest utożsamiana z niepowodzeniem w życiu.

    Przykład VIII:
    Najstarsza córka wybrała ten sam kierunek studiów jak jego ojciec. Potrzebowała 6 miesięcy, żeby zorientować się, ze ten kierunek studiów w ogóle jej nie interesuje i przestać być lojalną wobec ojca w tym obszarze.
    Istnieją przyjemne aspekty lojalności rodowej. Przyjemnie jest mieć dobrze prosperującą firmę rodzinną, mieszkać wygodnie w pobliżu tej firmy. Lojalność to wspólne spędzanie czasu, imprezy rodzinne, żarty, podobne myślenie członków rodziny. Ten komfort kończy się wtedy, kiedy wydarzy się jakiś problem, do rozwiązania którego potrzeba innego sposobu myślenia niż mają członkowie rodziny.

    Przykład: IX
    Lojalna córka wychodzi za mąż, za mężczyznę wybranego przez ojca. Okazuje się, że to małżeństwo stało się dla niej źródłem cierpienia. Nie mniej lojalnej córce trudno było dopuścić myśl, że decyzja ojca, której się podporządkowała zrujnowała jej życie osobiste. Nie miała pomysłu, żeby się rozwieść, chorowała. Łatwiej jej było podjąć intensywne, wymagające, okaleczające leczenie niż dopuścić do świadomości, że związek małżeński jest uszkadzający. W tym przypadku, ojciec pozbawił ją możliwości wyboru.
    Lojalność małego dziecka jest duża, jeśli dziecko było poczęte w celu scalania związku rodziców. To dziecko wywiązuje się z tego zadania na różne sposoby. Lojalność jest sposobem/warunkiem przynależności do rodziny. Jeśli rodzina jest mało elastyczna, ma sztywne granice, to w momencie przekroczenia tych nakazów/zakazów członek rodziny traci prawo przynależności.
    Wszyscy potrzebujemy być kochani i potrzebujemy być częścią rodziny, większej całości i jednocześnie potrzebujemy stać się sobą. Uznanie lojalności rodzinnej jest niezwykle ważnym etapem rozwoju.

    Opracowała
    Teresa Ossowska
    Małgorzata Krupińska

  • Trans technika głębokiego rozluźnienia z motywem przewodnim kasztana

    Trans technika głębokiego rozluźnienia z motywem przewodnim kasztana

    Prowadzony trans głębokiego, uważnego rozluźnienia oferuje możliwość uwolnienia napięcia z ciała, wyciszenia natłoku myśli. Prowadzony trans głębokiego rozluźnienia stwarza możliwość uwolnienia stresu, niepokoju, wspiera umysł i ciało w wyciszeniu. Ten trans głębokiego rozluźnienia wspiera proces regeneracji ciała, a uzdrawiający aspekt kasztana pomaga słuchaczom wejść w nowy etap w życiu.

     

    POSŁUCHAJ TEŻ INNYCH MEDYTACJI …

    Nie znaleziono żadnych wpisów.
  • Podcast: Matka jako drapieżca Część II

    Podcast: Matka jako drapieżca Część II

    Matka jako drapieżca

    W dzisiejszym odcinku podcastu Matka jako drapieżca część II opowiem o niektórych aspektach trudnej relacji z matką, m.in o matce zazdrosnej, matce okrutnej, o matce która wie lepiej, o matce uzależnionej i o matce uczącej podwójnych standardów.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Brzydkie kaczątko”

    Bajka opowiada o kaczce, która złożyła 7 jajek. Sześć piskląt było pięknymi kaczątkami a jedno z jajek było inne. Siódme jajko było większe i długo się nie wykluwało. Starsza doświadczona kaczka odwiedziła „młodą matkę” i oznajmiła, że zdarza się na podwórku podrzutek np. z rodzinny indyków. Kaczka zdecydowała się dokończyć ciążę i wykluło się siódme jajko. Maleństwo nie okazało się indykiem, ponieważ pływało znakomicie jak inne rodzeństwo. Nie mniej nie miało urody kaczki. Odmienne maleństwo często słyszało od innego ptactwa, także od swojego rodzeństwa, że jest bardzo brzydkim kaczątkiem. Praktycznie słyszało te krytyczne uwagi codziennie. W rozpaczy pisklę opuściło gniazdo i zetknęło się z trudami życia, z głodem, zmarznięciem, odrzuceniem. Młode kaczątko przeżyło dzięki litości rolnika. Na wiosnę stało się dorosłym osobnikiem. Bohater bajki nadal oczekiwał, że będzie słyszał przykre uwagi na temat wyglądu, że jest brzydki i że będzie wyśmiewany. Od małych dzieci dowiedział się, że jest ślicznym łabędziem.
    Ta bajka mówi o tym, że dzieci z tej samej rodziny mogą być bardzo różne na innym poziomie. Jeśli dziecko na poziomie duchowym jest inne od matki, to matka często może je odrzucić.

    Przykład I:
    Kobieta ma panieński dziecko. Pojawia się kandydat na męża, który jest wdowcem .Warunkiem poślubienia kobiety jest to, że odda swoje panieńskie dziecko matce na wychowanie. Młoda kobieta decyduje się na ślub, wychodzi za wdowca. Jej rolą życiową jest opieka nad pasierbami i bycie partnerką seksualną dla wdowca.

    Przykład II:
    Dziecko jest wyśmiewane w całej rodzinie, ponieważ boi się wody, kąpieli, pływania. Matka chłopca jest wśród prześladowców. Chłopiec jest tym, z którego można się śmiać. Nosi on w sobie wstyd wielu osób z rodziny w tym matki. Takie dziecko uwalnia swoją matkę od uczucia, że coś jest z nią nie w porządku.
    Praktyka oddawania dzieci panieńskich na wychowanie rodzicom matki lub bezdzietnym ciociom wujkom, często występuje w historii naszych rodzin. Agresja matki polega na tym, że zgadza się na oddanie własnego dziecka.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Jenooczka-dwuoczka-trójoczka”

    Przykładem bajko o okrutnej matce jest bajka „Jedno-oczka, Dwu- oczka, Trój-oczka” . W tej bajce okrucieństwo matki i sióstr było skierowane przeciwko tej siostrze, która nie była podobna wyglądem do matki ani do sióstr. Matka i siostry źle traktowały dwuoczną siostrę, karmiły tylko resztkami ze stołu, dziewczynka cierpiała głód. Kiedy dziewczynka płakała z powodu głodu i złego traktowania, pojawiła się wróżka, która obdarzyła ją nadzwyczajnym darem- kozą. Koza karmiła ją do syta. Kiedy zazdrosne siostry i matka dowiedziały się o niezwykłym darze dwuocznej siostry, matka zabiła kozę- żywicielkę córki.
    Jest to bajka, która mówi o okrucieństwie matki i rodzeństwa oraz o zazdrości. Dwuoczna siostra ma dwoje oczu, tak jak większość ludzi. Jest odrzucona, źle traktowana, karana za to, że jest inna.

    Przykład I:
    Mężczyzna lat 40, najmłodszy z trójki rodzeństwa. Odkąd pamięta był bity kilka razy w tygodniu przez matkę. Ojciec choć widział przemoc, nie chronił go. Obydwoje rodzice pochodzili z rodzin, gdzie przemoc była tolerowana, przynajmniej jedno dziecko było bite. Relacje między rodzicami były bardzo napięte, pełne agresji. Obydwoje rodzice mieli wyższe wykształcenie. Rodzice szybko się rozstali. Matka walczyła z ojcem o pieniądze i pozycję w rodzinie. W tej rodzinie przemoc eskalowała. Bity chłopiec chorował kolejno na różne schorzenia, dolegliwości pokarmowe. Matka swoją złość i problemy małżeńskie przekierowała na najmłodsze dziecko. Historia tej rodziny zna przypadki, kiedy dziecko było uszkodzone przez matkę, uległo wypadkom z powodów nieuwagi matki.
    Rodzice rozwiedli się a młody człowiek opuścił dom rodzinny.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Królewna śnieżka”

    Matka dziewczynki umiera przy porodzie. Ojciec dziewczynki żeni się z piękną kobietą, która staje się obsesyjnie zazdrosna o urodę córki. Macocha wielokrotnie próbuje zabić piękną córkę. Zachowania matki są bardzo niebezpieczne dla pasierbicy. Młoda dziewczynka ociera się o śmierć.

    Przykład I:

    45 letnia wykształcona kobieta miała dwoje dzieci, syna i córkę. Kiedy córka zaczęła dojrzewać, matka zaczęła ubierać rzeczy córki, porównywać swój wygląd z wyglądem córki. Była obsesyjnie zazdrosna o urodę córki. Matka robiła upiększające kuracje, próbowała się odmłodzić. Syn był ulubieńcem matki. Matka radziła się syna w sprawie swojego wyglądu i zabiegów upiększających. Z córką rywalizowała i konkurowała o urodę.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Świński król” autorstwa Giovanni Francesco Straparola

    Bajka opowiada o parze królewskiej. Król był bogaty w ziemskie dobra, królowa była piękną i uduchowioną osobą. Niestety nie mogli mieć potomstwa. Królowa czuła się bezsilna w związku z brakiem potomstwa, oszukiwana przez męża, obydwoje byli smutni. Królowa zasnęła w ogrodzie, zjawiły się 3 wróżki, które obdarzyły ją synem.
    Królowa została uprzedzona przez wróżkę, że kłopoty syna skończą się w trzecim małżeństwie. Tymczasem królowa matka zaszła w ciążę i urodziła długo wyczekiwanego syna. Królewskie dziecko okazało się świnką. Pierwotnym impulsem króla było zabić pierworodnego. Postawą matki było chronić dziecko, królowa ochroniła syna również przez agresją męża. Kiedy królewicz „Świnia” dorósł i chciał się ożenić, matka uznała, że nie ochroni swojego syna przez odrzuceniem i oceną kobiet. Królewicz chciał się ożenić z konkretną kobietę. Królowa zapłaciła matce wybranki syna, aby młoda kobieta zgodziła się na ślub (małżeństwo aranżowane). Niestety żona chciała zabić królewicza tuż po ślubie, gdyż tak naprawdę nie wyobrażała sobie życia z takim odrażającym mężczyzną. Królewicz ubiegając tę sytuację zabił swoją pierwszą żonę. Sytuacja powtórzyła się jeszcze raz z inną kobietą. Matka królowa była bardzo przerażona tym co się działo w małżeństwach syna. Trzecia żona królewicza-Świni zaakceptowała odmienność królewicza i traktowała go jako swojego męża. Pozwoliło „świńskiemu królewiczowi” przybierać ludzką postać w łóżku małżeńskim. Młoda para miała swoją tajemnicę, której żona dochowała przez okres ciąży. Urodził się zdrowy chłopiec/królewicz. Wtedy młoda królowa wyjawiła teściom, że mąż w nocy przybierał postać normalnego, zdrowego mężczyzny. Wówczas stary król przekazał królestwo swojemu synowi jako swojemu następcy.

    Znaczenie odmienności dziecka królewskiego

    Ten syn pary królewskiej był niepełnosprawny, mianowicie miał defekt w wyglądzie. Matka chciała kupić miłość dla syna i uchronić go przed odrzuceniem kobiety ale ta transakcja się nie udała. Opłacane kobiety nie dotrzymały słowa. Upośledzony syn przeżył, ponieważ rozpoznał wrogie zamiary dwóch pierwszych żon. Trzecia żona zaakceptowała odmienność męża. Młoda para długo miała wspólną tajemnicę, o której nie wiedzieli ich rodzice. Tajemnica młodej pary była potwierdzeniem ich wspólnej lojalności. Po pewnym czasie młoda żona ujawniła tajemnicę metamorfozy męża swoim teściom. Wtedy stary król przekazał królestwo swojemu synowi.
    Drapieżna matka przyjęła postać ubogiej kobiety, która za wszelką cenę chce wydać swoje córki za potwora. Uboga kobieta „sprzedała swoje córki” za obietnicę majątku.
    Ta bajka opowiada o matce „Króla świń”, która jest bardzo uważną i troskliwą matką.

    Opowiem teraz o innej postawie matki, o matce, która wie lepiej. Jest to matka, która ma własną koncepcję na temat życia swojego potomstwa.

    Przykład I:
    Mężczyzna jako dziecko często chorował, miał liczne nietolerancje pokarmowe. Leczenie nietolerancji pokarmowych było kosztowne, wymagało odpowiedniej diety, konsultacji lekarskich, chłopak był uważany za chorowitego. Rodzice byli przeciwni temu, by chłopak poszedł na studia weterynaryjne. Uważali, że studia weterynaryjne będą dla niego za ciężkie. Mężczyzna wybrał inne studia, czego bardzo żałował. Jedyne co go cieszyło w dorosłym życiu, to był kontakt ze zwierzętami, opieka nad chorymi zwierzętami także po zabiegach chirurgicznych. Mężczyzna nie okazywał tutaj żadnej słabości. Obydwoje rodzice przekierowali swoje lęki na dziecko, byli przekonani, że chronią syna przed nadmiernym wysiłkiem/porażką na studiach.

    Przykład II:

    Matka wysłała córkę do szkoły zakonnej, mimo że córka bardzo tego nie chciała. Córka marzyła o szkole malarskiej, ale musiała pójść do szkoły zakonnej o zaostrzonym rygorze, tak jak chciała tego matka. Matka była osobą znaczącą i wpływową w tej szkole. Córce nie udało się przeforsować własnego zdania z matką, w żadnej istotnej dla siebie kwestii.
    Po skończeniu szkoły córka chciała pójść na Akademię Sztuk Pięknych, ale matka oświadczyła jej, że musi pójść na medycynę. Córka zgodziła się studiować medycynę i ukończyła te studia.
    Kiedy córka asystowała przy operacji jako lekarz, doznała śmierci klinicznej. W wyniku tego przeżycia córka nie chciała więcej pracować w szpitalu. Porzuciła medycynę i założyła rodzinę. Były okresy, kiedy żyła w dużej biedzie.
    Kiedy matka była na łożu śmierci, to córka ponownie założyła kitel lekarski i wykonywała przy niej proste zabiegi medyczne np. zastrzyki. Córka dostarczała umierającej matce iluzji, że pracuje jako lekarz praktyk. Matka zmarła i pozostawiła córce spadek. Aby córka mogła przyjąć spadek, musiała w ciągu 7 lat otworzyć szpital dla kobiet. Zapisane środki mogła zużyć tylko w ten jeden sposób. Matka zarządziła życiem córki, także po swojej śmierci.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Krzak jałowca”

    Prastary lęk, bycia pożartym, wchłoniętym zostaje wyprojektowany w tej bajce na macochę.
    Małżeństwo nie mogło mieć dzieci i kobieta prosiła krzak jałowca o pomoc w poczęciu dziecka. Kobieta zaszła w ciąże, urodziła syna ale zmarła przy porodzie. Owdowiały mężczyzna ożenił się z inną kobietą, która urodziła mu córkę. Macocha jednakże nienawidziła syna swojego męża, źle go traktowała, niby przypadkiem obcięła mu głowę. Winą za śmierć pasierba obarczyła swoją córkę. Matka aby pozbyć się ciała zamordowanego chłopca, ugotowała zupę ze zwłok, którą podała ojcu.

    Ta bajka mówi o przekierowanej złości i nienawiści matki oraz o sposobach zrzucania winy w rodzinie.

    Przykład nr I matki z problemem alkoholowym:

    Kobieta wieku około 48 lat, miała duże problemy z alkoholem, z tego powodu nie mogła się utrzymać w miejscu pracy. Bardzo obniżył się jej status materialny. Kiedy dzieci prosiły ją, by podjęła leczenie odwykowe, kobieta atakowała swoje dzieci słownie, poniżała je, obrażała. Dzieci czuły się zaszczute. Kilka lat później nadużywanie alkoholu przez matkę przestało był tak dużym problemem, natomiast kobieta konsekwentnie żądała od swoich synów, aby poprzez prezenty i pomoc organizacyjną/finansową w wielu aspektach życiach potwierdzali jej status materialny, osoby majętnej. Synowie fundowali matce prezenty, wyjazdy w nadziei, że kobieta się wyciszy/poczuje lepiej. 


    Przykład nr II „życie w podwójnych standardach”

    Inną formą drapieżcy matki jest uczenie dziecka życia w podwójnych standardach, życia w dwóch światach. Dziecko przestaje odróżniać, który świat jest prawdziwy. Małżeństwo miało dwójkę dzieci, syna i córkę. Małżeństwo rozpadło się z powodu romansu matki z księdzem. Matka zabierała dzieci na wspólne wczasy z księdzem, gdzie wyglądali na kochającą się rodzinę. Matka nie ukrywała się, pokazywała w miejscach publicznych z księdzem. Dzieci wstydziły się swojej sytuacji rodzinnej, były wyśmiewane przez kolegów. Agresja matki przejawiała się w tym, że zniszczyła możliwość harmonijnego rozwoju duchowego dzieci. Matka naraziła swoje dzieci na wstyd, ostracyzm społeczny.

    Podsumowanie:

    Drapieżny aspekt matki jest częścią realną, istniejącą. Drapieżny aspekt matki może być też zaburzony, szalony.
    Kiedy nie ma ojca, drapieżny aspekt matki wywiera większy wpływ na życie dzieci. Kiedy dojdzie do rozwodu agresja matki może być przekierowana na byłego partnera, ale też na osoby w rodzinie oraz na terapeutów.
    Drapieżny aspekt matki może być również siłą fizyczną i psychiczną, która pełni ważną rolę w życiu rodziny. Ten aspekt matki jest w stanie przeciwstawić się stratom, obronić przed napaścią na własność fizyczną/intelektualną/ finansową rodziny.

    Osoby zainteresowane tematem zapraszamy do kontaktu z terapeutami

    Opracowały
    Teresa Ossowska
    Małgorzata Krupińska

  • Podcast: Matka jako drapieżca Część I

    Podcast: Matka jako drapieżca Część I

    Matka jako drapieżca

    We współczesnej kulturze ludzie często uskarżają się na różne aspekty swoich matek.
    Mówi się, że do najczęstszych przyczyn konfliktów między matką a dorosłymi dziećmi, leżącymi po stronie matki należą:

    • Dominacja matki
    • Ambiwalencja matki
    • Oziębłość rodzina, odrzucanie przez matkę, zawłaszczanie dziecka
    • Choroby psychiczne matki
    • Delegowanie niespełnionych potrzeb matki na dzieci
    • Nierealne oczekiwania matki, przeciążenie i bezsilność matki albo apodyktyczność matki

    Niemniej bardzo często dorosłe dzieci przejmują wrogość matki. Trudno powiedzieć gdzie jest przyczyna takiego stanu rzeczy. Ten artykuł (podcast) próbuje odpowiedzieć w jakiejś części na to pytanie.

    Ten artykuł dotyczy takich aspektów matki, które określamy jako drapieżne i okrutne. Kiedy mówimy matka jako drapieżca, takie sformułowanie wywołuje w ludziach silny lęk i agresję. Te uczucia trudno w sobie pomieścić. Ludzie zaprzeczają okrutnemu aspektowi matki, nie widzą drapieżnika własnej matki lub mówią o okrucieństwie matki mając na myśli „chorobę psychiczną” (np. moja matka jest okrutna ale wynika to z jej choroby psychicznej). Temat drapieżnej matki jest pomijany, przekierowywany na chorobę. Ten temat może być również zauważony, dostrzeżony i przepracowany.

    W bajkach wybrzmiewają ludzkie głęboko skrywane doświadczenia i tęsknoty/pragnienia. Najłatwiej o drapieżnym aspekcie matki opowiadać poprzez bajki.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Wilk i koźlęta”

    W bajce „Wilk i koźlęta”, stara koza miała siedem młodych koźląt, które kochała całym sercem. Musiała opuścić swoje potomstwo, by przynieść pożywienie z lasu. Koza ostrzegła koźlęta przed złym wilkiem, które chce je pożreć. Wilkowi udało się wyprowadzić koźlęta w pole, pożreć sześcioro z rodzeństwa, najmłodsze koźlątko schowało się. Matka wróciła z lasu, odnalazła ukryte koźlę. Matka uratowała resztę potomstwa w ten sposób, ze rozcięła brzuch wilka i uwolniła swoje dzieci. Z zemsty matka zaszyła w brzuchu wilka kamienie. Wilk obudził się, chciał uciec, ale zginął, wpadł do wody i utonął.

    Koza jest tak dobrą matką, jak matka tylko może być. Koza jest samotnie wychowującą dzieci matką, bez obecności ojca, nie ma nikogo, kto wspierałby matkę w wychowaniu koźląt. W realnym życiu ojciec może być nieobecny. Może być nieobecny z powodu wykonywanego zawodu, z powodu swoich emocji, z powodu uzależnienia lub choroby. Koza definiuje się przez rolę matki, poświęca dla potomstwa wszystko, nie ma własnego życia. Koza próbuje nadmiernie ochronić koźlęta przed światem zewnętrznym, usunąć z ich życia wszelkie przeszkody. Główną troską matki jest wyżywić swoje dzieci, nakarmić, cała uwaga matki skupiona jest wokół obecności lub braku jedzenia.

    Koza ostrzega swoje dzieci, aby nie wpuszczały wilka, który jest drapieżny. Matka mówi „jestem matką, która poświęca się dla swoich dzieci”. Koźlęta starają się jak mogą, nie wpuścić wilka do domu, w końcu otwierają drzwi okrutnemu aspektowi matki, zostają przez ten aspekt pożarte. Matka ostrzegając dzieci przed złym wilkiem, chce je chronić przed własnym aspektem drapieżcy.

    Przykład:
    Matka pracuje po godzinach dla swoich synów, by ich wykształcić i wyżywić. Ojciec jest sknerusem i nie daje pieniędzy na potrzeby rodziny, oszczędza je. Matka długo nie pokazuje swojej agresywnej części wobec dzieci. Dopóki jest młodą osobą, pełni rolę matki i żony z powodzeniem, potem brakuje jej sił. Mąż staje się agresywny i obciążający, kobieta przestaje być żoną, staje się opiekunką/pielęgniarką. Zaczyna coraz więcej wymagać od synów i przekraczać ich granice psychologiczne. Wymaga od dzieci takiego poświęcenia, jak od siebie samej np. po operacji męża matka prosi dzieci, by czuwały przy łóżku ojca. Obiektywnie jest to sytuacja, która wymaga zatrudnienia pielęgniarki, ponieważ stan chorego jest ciężki.

    Psychologiczne znaczenie bajki braci Grimm „Roszpunka”

    W bajce pt „Roszpunka” młode małżeństwo mieszka obok ogrodu potężnej czarownicy. Kobieta zapragnęła rośliny z ogrodu czarownicy i jej mąż zgadza się ukraść dla niej tę roślinę. Niestety czarownica przyłapuje męża na kradzieży i wymusza na nim przyrzeczenie, że mężczyzna odda jej dziecko, które się ma wkrótce urodzić. Po urodzeniu dziecka rodzice oddają dziewczynkę czarownicy, która ją zamyka w wieży i ma na swoją wyłączność. Matka „Roszpunki” i czarownica to ta sama osoba.

    Tragedia relacji matki z córką polega na tym, że matka nie jest w stanie pokochać swojego męża i całkowicie skupia się na córce. Poświęca jej uwagę, jest bardzo obecna w życiu córki. Mąż jest bezsilny i bierny wobec postawy żony. W życiu córki pojawia się młody mężczyzna, który zakochuje się w niej. Okrutny aspekt matki zamyka wtedy córkę w wieży i obcina jej włosy. Złość matki nie dopuszcza do tego, żeby związek młodych się rozwijał.

    Obydwoje młodzi, córka i książę wkraczają w kryzys. Aby z niego wyjść młody mężczyzna musi rozpoznać swoje impulsy destrukcyjne rozumiane jako skłonność do wycofania, rezygnacji, a młoda kobieta musi dać się pozwolić odnaleźć mężczyźnie. W tej bajce kobieta śpiewa, co pozwala mężczyźnie ją odnaleźć.

    Ta bajka opowiada o okrucieństwie matki, która chce „zawłaszczyć swoją córkę” i za wszelką cenę być lepszą od jej partnera. Taka relacja z matką może sprzyjać temu, że kobiety szybko rozstają się z mężczyznami. Z czasem córki zbliżają się i zacieśniają swoje relacje ze matkami.

    Przykład:

    Kobieta ma lat 24 zachodzi w ciążę, wychodzi za mąż i rodzi dziecko. Przeprowadza się do kawalerki męża. Mężczyzna podobnie jak ojciec klientki ma wykształcenie zawodowe i również nadużywa alkoholu.

    Matka kobiety ma wykształcenie wyższe i to ona utrzymuje rodzinę. Po roku małżeństwa i wspólnego mieszkania, kobieta odchodzi od męża, wraca do domu matki, staje się jej prawą ręką. W międzyczasie rodzice rozwodzą się. Kobieta korzysta z zasobów finansowych matki i mieszka z dzieckiem u swojej matki. Nie wychodzi powtórnie za mąż.

    Inną wersją takiej relacji jest, gdy kobieta wychodzi za mąż, ale nie ma własnych dzieci i całą swoją uwagę przekierowuje na matkę. Córka ofiarowuje swój związek i swoje macierzyństwo matce np.: codziennie dzwoni do swojej matki, wysłuchuje o jej chorobach, kupuje prezenty, dopytuje się. Ścisłemu związkowi córki i matki nie przeszkadza to, że mieszkają na przeciwległych krańcach świata.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Wieloskórka”

    W bajce „Wieloskórka” zmarła matka wyraża życzenie, aby być zawsze pamiętaną. Królowa umierając nakazuje mężowi/królowi, by poślubił kobietę tak piękną jak ona. Król nie może znaleźć sobie partnerki, poza swoją córką i odkrywa w sobie nagłą, impulsywną miłość do córki. Cała opinia publiczna (dwór, radcy) są przeciwni temu, aby król ożenił się z własną córką. Córka jest przerażona zamiarami ojca, stawia niemożliwe warunki do spełnienia, które ojciec jednakże spełnia. Córka ucieka z domu ojca, znajduje schronienie i zatrudnienie w kuchni poza domem rodzinnym. Wykonuje ciężką i trudną/brudną pracę. Córka znajduje sposób, żeby pokazać całe swoje bogactwo i piękno innemu mężczyźnie. Dobrze przerobiła lekcje z własnym ojcem. Uciekła z domu, w którym żądano od niej za dużo.

    W tej bajce pamięć matki żyje wiecznie kosztem życia córki. Jeśli córka przyjęłaby zlecenie matki, byłaby potępiona przez społeczność, utraciłaby swoją godność.

    Przykład:
    Klientka ma lat 38, ma dwójkę młodszego rodzeństwa, w tym jedno przyrodnie. Matka ma ogromne trudności w relacji ze swoim mężem, nie utrzymuje kontaktu z teściami. Jest osobą impulsywną, gwałtowną. Matka deleguje córkę do tego, aby odwiedzała wraz z ojcem rodzinę męża, żeby wyjeżdżała wraz z rodzeństwem na wakacje z ojcem, bez udziału matki.

    Psychologiczne znaczenie bajki „Jaś i Małgosia”

    Bajka opowiada o sytuacji głodu i okrutnej części macochy, która się wówczas pojawia. W tej bajce kobieta uważa, że w sytuacji głodu nie starczy dla wszystkich jedzenia i trzeba pozbyć się dzieci. Matka chce przeżyć kosztem swoich dzieci.

    Ojciec kocha swoje dzieci, ale nie broni ich przed okrutną częścią matki w sposób zdecydowany i stanowczy. Ojciec ulga okrutnym decyzjom żony. Matka jest dwulicowa i udaje troskliwą, opiekuńczą matkę. Pozbywa się dzieci z domu. Dzieci są tak głodne, że wpadają w ręce okrutnej czarownicy, która chce je zjeść. Czarownicą w świecie rzeczywistym, są wszystkie sytuacje w których „Jaś i Małgosia” mogą być narażeni na „pożarcie”- np. destrukcyjne relacje, związki partnerskie, grupy rówieśnicze, używki.

    Przykład:
    Klientka ma lat 45, wychowała dwoje młodszego rodzeństwa. Była powiernicą ojca, kiedy wracał na krótko do domu z pracy zarobkowej za granicą. Matka nie pracowała zarobkowo, zajmowała się własnym ojcem. Na córkę zwracała uwagę, kiedy córka zrobiła coś nie po jej myśli.

    Psychologiczne znaczenie bajki o „Sześciu łabędziach”

    Ta bajka opowiada o wrogości teściowej wobec synowej. Synowa nie ma matki. Jej matka zmarła, a ojciec ożenił się powtórnie z kobietą, której się bał. Synowa ma sześciu braci. Jest znienawidzona przez swoją teściową. W tej bajce synowa zrobiła pewną pracę dla swojego rodu tkając sześć koszulek dla swoich braci. Kiedy utkała te koszulki, odzyskała możliwość mówienia i bronienia się przed agresją teściowej. Ważne jest to, że teściowa najpierw przedstawiała synową w złym świetle, oczerniła ją, potem oskarżyła o dzieciobójstwo.

    Przykład:
    Pracowita, wykształcona kobieta, dobrze zarabiająca wyszła za mąż. Urodziła dwie córki. Po kilku latach małżeństwa okazało się, że mąż jest chory psychicznie, o czym się głośno nie mówiło w rodzinie. Nikt w rodzinie nie mówił głośno o tym, że mąż nie ma kontaktu z córkami ani ze światem zewnętrznym. Kobieta była głównym żywicielem rodziny, to ona dostała mieszkanie i rodzina żyła dzięki jej zarobkom. Teściowa krytykowała ją niemal codziennie. Do codziennego rytuału należało przypomnienie o tym, czego synowa nie dopilnowała, nie posprzątała, jakie błędy wychowawcze popełniła, jak źle wychowuje swoje dzieci. Kobieta rozwiązała ten konflikt pasywnie, opuściła mieszkanie swoje i męża i kupiła nowe. Mąż został w mieszkaniu przy swojej matce.

    W tej części zostały omówione niektóre z aspektów drapieżnej matki
    Kolejne aspekty drapieżnej matki zostaną omówione w II części podcastu.

  • Podcast: Kiedy żona zdradza męża

    Podcast: Kiedy żona zdradza męża

    W poniższym artykule opiszę niektóre sytuacje, w których kobiety zdradzają mężczyzn.

    Badania przekrojowe niemieckie dotyczące satysfakcji w związku wskazują, że:
    Jest taki przedział wiekowy, kiedy to kobiety częściej zdradzają stałych partnerów niż odwrotnie.
    Jest to przedział między 30 a 39 r.ż. Kobiety w tym wieku są bardzo atrakcyjne i zdolne do urodzenia dzieci. Z przytoczonych badań wynika, że przyczyną zdrad kobiet są głównie powody emocjonalne np. „kobiety czują się nieszczęśliwe w związku, dostają za mało uwagi, albo się zakochują”. Mężczyźni statystycznie częściej zdradzają z powodów impulsów seksualnych „tak mnie podnieciła seksualnie. Patrząc na zdrady oczami kobiet, widzimy że zdrada zaczyna się od niezadowolenia w związku.

    Zdrada zaczyna się od niezadowolenia w związku. Zdrada kobiety jest często wołaniem o pomoc, żeby mężczyzna w związku się ocknął/przebudził i zaangażował. Kiedy mężczyzna jest wycofany, skupiony wyłącznie na sobie, niechętnie odpowiada na sygnały kobiety, która mówi, że jest np. niezaspokojona lub czuje się samotna w związku.

    Warto skupić uwagę na tym, że pewne zaburzenia psychiczne mogą się wyrażać poprzez zdrady. Mamy tu na myśli głównie.
    zaburzenia nastroju, choroby afektywne, uzależnienie od alkoholu oraz uzależnienie od sexu.

    Przykład 1:
    Młoda kobieta, ma starszą upośledzoną siostrę oraz dwójkę rodzeństwa przyrodniego z drugiego małżeństwa ojca. Rodzice rozwiedli się, kiedy klientka miała 10 lat. Obydwaj dziadkowie (OM, OO) byli wielokrotnie żonaci i mieli 2 dzieci z różnych związków. Ojciec klientki cierpiał z powodu choroby dwubiegunowej, w przebiegu której miał wiele romansów. Klientka wcześnie wyprowadziła się z domu rodzinnego, trudno jej się porozumieć z własną matką. Zamieszkała z przyszłym mężem, którego zdradziła rok po ślubie z żonatym mężczyzną. Zdradzony mąż chciał ją upokorzyć, ośmieszył publicznie. Mimo, że klientka bardzo nie chciała być podobna do ojca jeśli chodzi o zdrady, to powtórzyła w dużej mierze jego zachowanie. Klientka zdradziła męża kiedy była pijana.
    Mama klientki była w długotrwałym związku z żonatym mężczyzną, o czym klientka długo nie wiedziała. Klientka zdradzała męża, kiedy była pod wpływem alkoholu lub w stanie podwożonego nastroju, była w tym podobna do swojego ojca. Choć bardzo chciała być wierną żoną i tworzyć zdrowe relacje damsko-męskie, nie udawało jej się to. Klientka nie miała kontroli nas swoją relacją z alkoholem, czemu zaprzeczała.

    Przykład 2:
    Mężczyzna około 45 lat pracownik administracji państwowej, cieszył się w środowisku sporą władzą. Przywilejem takiej pracy była możliwość picia alkoholu z kolegami, co żona długie lata tolerowała. Sam mężczyzna był małomówny, w dzieciństwie był ofiarą przemocy i trudno mu było się obronić w wielu sytuacjach, zwłaszcza wobec sąsiadów i rodziny. Żona przez długie lata byłą jego rzecznikiem prasowym, przedstawiała jego stanowisku na zewnątrz. Mężczyzna był bardzo otyły, żona byłą atrakcyjną, zadbaną kobietą. Mąż przez cały okres trwania małżeństwa był niedostępny emocjonalnie, bo albo ciężko pracował albo był pijany, wracał nietrzeźwy do domu.
    Kryzys nastąpił, kiedy żona weszła w romans z mężczyzną, z którym mogła długo rozmawiać. Wreszcie kobieta robiła coś dla siebie. To co bardzo ułatwiło zdradę, było to, że kobieta mówiła o sobie i czuła się słuchana przez kochanka, czego nie doświadczyła w małżeństwie. Dla tej kobiety satysfakcja seksualna była ważnym czynnikiem, dla którego weszła w romans.
    Zdrada jest często rozwiązaniem kryzysy, który powstaje wtedy, kiedy jedno z małżonków przechodzi na wcześniejsza emeryturę i jest cały dzień w domu. Wspólne przebywanie pod jednym dachem jest tak frustrujące dla obydwu stron, że zdrada jest tu często rozwiązaniem, obniża napięcie i para może wytrzymać swoją obecność 24 h na dobę.

    Przykład 3:
    Zdradom sprzyja taka sytuacja, kiedy mąż/partner jest ciągle zajęty/nieobecny. Jest osobą publiczną/biznesmenem /aktorem. Żona ma być doskonałą, elegancką wizytówką takiego partnera lub w innej wersji żoną, czekającą na powrót męża do domu. Jeśli taka kobieta zdradzi męża, to często przyczyną zdrady jest to, że partnerki czują się porzucone emocjonalnie, znudzone

    „Cel uświęca środki”

    Są kobiety, które bez większych emocji potrafią się przespać z szefem, żeby awansować na wyższe stanowisko. Jest to typ kobiet „cel uświęca środki”, zamężne kobiety które zdradzają swoich partnerów by dostać dokładnie to, co chcą.

    Interesującym filmem, który mówi o alkoholizmie i zdradach kobiet jest film pt „Zabawa, zabawa”. Jedna z głównych bohaterek, prawniczka ma kochanka w miejscu pracy, w drodze do domu rozbija samochód, korzysta z pomocy znajomych aby uniknąć odpowiedzialności karnej. Jej mąż ma dosyć kolejnych kochanków, wypadków samochodowych i bełkotów żony przed kamerami, opuszcza żonę zabierając dziecko. Inna bohaterka lekarz ordynator, przed południem jest autorytetem lekarskim, który odnosi sukcesy, po południu jest bywalczynią knajp i restauracji. Inna bohaterka, młoda dziewczyna upija się na imprezie i zostaje zgwałcona przez przypadkowego psychopatę i rodzi jego dziecko. Są to przykłady kobiet uzależnionych od alkoholu. Obraz z tego filmu, który jest jednym z najbardziej wstrząsających obrazów kina polskiego, pokazuje jak 3 eleganckie kobiety pobierają kroplówki, będąc na detoksie alkoholowym o 7 rano przed pójściem do pracy.

    Do najczęstszych przyczyn zdrad w związku należą:

    • Uczucie bycia nieszczęśliwą w związku
    • Zdrada jako wyrachowaną formą zemsty na partnerze
    • Niedoszacowany jest fakt, jak choroba psychiczna i uzależnienia od alkoholu i sexu nasilają zjawisko zdrady kobiet, czyniąc je bezradnymi.
    • Część zdrad jest spowodowana niedostosowaniem seksualnym znaczącego stopnia.
    • Uzależnienie od sexu kobiet 

    Niedostosowanie seksualne nie jest żadną konkretną diagnozą, którą można komuś przypisać. Jest to pouczcie, ze nasze życie seksualne jest niesatysfakcjonująca lub nie rozwija się, tak jak byśmy chcieli/oczekiwali. Takie niedostosowanie może wynikać z różnych kwestii rożnego poziomu libido partnerów, przyczyn fizjologicznych, różnych oczekiwań, odmiennych seksualnych zainteresowań, temperamentów.
    Jeśli mamy do czynienia z sytuacją,w której kobieta ma duże potrzeby seksualne, a mężczyzna odwrotnie, potrzebuje seksu rzadziej lub jest przepracowany/w depresji to frustracja seksualna kobiety może się wyrazić poprzez zdradę. Często brak kontaktu między partnerami, trudność komunikowania potrzeb pogłębia taką sytuację.

    Wiele kobiet jest zwyczajnie uzależnionych od sexu. Uzależnienie od seksu rozwija się w czasie i ten wiek między 30-40 r.ż jest okresem, kiedy wiele kobiet ma nasilone/rozbudowane objawy uzależnienia od seksu. W tych objawach można wychwycić

    • Nawracające poszukiwanie ryzyka
    • Brak kontroli nad zachowaniem seksualnym
    • Starty wynikające z seksualnych ekscesów
    • Przejawy podwójnego życia 

    Formy tych zachowań seksualnych są różne, może to być fantazjowanie przez kobiety, uwodzenie mężczyzn, podglądanie, pornografia, masturbacja, zdrady partnera. Partnerki mężczyzn uzależnionych od seksu często same są lub stają się uzależnione od seksu. Podobnie jak w innych uzależnieniach, człowiek uzależniony od seksu jest bezsilny wobec swoich zachowań seksualnych i nie ma nad nimi kontroli. Jednocześnie najczęściej zaprzecza temu, że ma takie zachowania. Uzależnienie od seksu jest jednostką chorobową, wymaga terapii. Partner kobiety, która go zdradza potrzebuje często pomocy na etapie nazwania/diagnozy tego problemu. Właściwe kroki naprawcze/terapeutyczne zależą od trafnego określenia problemu w związku.

    Jeśli kobieta zdradzi mężczyznę, to mężczyźni czują się zazwyczaj bardzo upokorzeni, zdruzgotani w swoim męskim ego. Czują się tak głęboko zranieni, że często ośmieszają swoje partnerki. Upokorzenie partnera, czy to w rodzinie czy publicznie, powoduje eskalację konfliktu między małżonkami. Niszczone jest poczucie wartości i godności osoby ośmieszanej, a przyczyna zdrady pozostaje nierozwiązana. Trudno wówczas przywrócić zaufanie i równowagę w związku.

    Zdrada w związku może być wyrazem kryzysu w związku albo przejawem choroby psychicznej, alkoholizmu, seksoholizmu.

    Jeszcze kilka lat temu zdrada w małżeństwie była najczęstsza przyczyną rozwodów.

    Opracowały
    Teresa Ossowska, Małgorzata Krupińska

  • Podcast: Kiedy para nie może począć dziecka

    Podcast: Kiedy para nie może począć dziecka

  • Jak zająć swoje miejsce w rodzinie męża

    Jak zająć swoje miejsce w rodzinie męża

    Jak zająć swoje miejsce w rodzinie męża . Popatrzmy na to zagadnienie z perspektywy kobiety:

    Każde zamieszkanie wspólne pary, każde małżeństwo jest jednocześnie procesem separacji od rodzin pochodzenia. W tym okresie każdy z małżonków musi opuścić swoją rodzinę pochodzenia i zaryzykować wytworzenie więzi z kimś, kogo wybrał. Okres wspólnego zamieszkania pod jednym dachem, jest okresem bardzo potrzebnym na stworzenie nowej więzi między partnerami. Uważa się, że okres 2 lat wspólnego mieszkania bez innych osób jest okresem wystarczającym, aby para która chce budować wspólne życie, wytworzyła nowy rodzaj zaufania do siebie, dobry sposób porozumiewania się ze sobą. Więzi, które wówczas się tworzą, są niezbędne do tego, aby rodzina przetrwała oraz żeby para mogła zostać rodzicami.

    W początkowym okresie bycia pary razem kształtują się podstawowe wzorce kontaktu między parą a rodzinami pochodzenia kobiety i mężczyzny. Pierwszym pytaniem, które warto sobie zadać jest, jak ułożyć sobie relacje z przyszłą teściową?

    Przyjrzyjmy się niektórym relacjom synowa-teściowa.

    Przykład 1: „nigdy nie będę tak dobra jak teściowa”

    Teściowa jest znanym specjalistą, ma wyższe wykształcenie, utrzymuje rodzinę, jest głównym źródłem dochodów. Mąż jest jedynakiem, oczkiem w głowie swoich rodziców. Trudno jest dorównać takiej teściowej. Wybranka męża ma wyższe wykształcenie, jest inteligentną, piękną kobietą i de facto ma podobnej wysokości dochody jak mąż. Teściowa wspiera młode małżeństwo finansowo. Kobiecie trudno wyznaczyć własne granice i mieć inne zdanie niż teściowa i teść. Matka męża uważa, że jej syn jest geniuszem, również finansowym „Tylko ona wie, czego jej syn potrzebuje”. Matka męża dyskretnie sprawdza jak synowa wychowuje jej wnuki i czy ma w domu porządek. Młoda mężatka latami wierzy w to, że mąż lada chwila zarobi duże pieniądze, chociaż nic na to nie wskazuje. Podtrzymuje ona tę iluzję, równe dlatego, że wstydzi się swojej rodziny pochodzenia. Synowa ciągle się dokształca, podnosi swoje kwalifikacje. W tej rodzinie mąż nigdy nie wyodrębnił się od swojej rodziny pochodzenia, od poglądów matki i ojca.

    Przykład 2: „przyjmę od teściowej to co akceptuję”

    Młoda mężatka zauważyła, że w rodzinie męża (teść i bracia) regularnie pili alkohol do obiadu i kolacji, upijając się. Kobieta zorganizowała spotkania rodzinne z rodziną męża tak, że mąż nie miał okazji do uczestniczenia w zakrapianych imprezach. Teściowa oczywiście nie pochwalała tego, że jej syn nie uczestniczy już w tej części życia rodziny. Młoda mężatka nie walczyła z teściową, szanowała ją. Mąż wspierał swoją rodzinę, tak jak do tej pory, pomagał w drobnych remontach oraz naprawach i kłopotach. Młodemu małżeństwu udało się jednak uniknąć silnej destrukcji alkoholowej.

    Wewnętrzne przekonanie kobiety brzmiało następująco „podzielam poglądy mojej teściowej co do wartości rodziny, co do wartości religijnych, ale nie podzielam poglądów mojej teściowej jeśli chodzi o rolę alkoholu w życiu rodziny. Nie pozwolę, aby poglądy teściowej odnośnie alkoholu zarządziły moim życiem małżeńskim”..

    Przykład 3 „jestem lepszą wersją mojej teściowej”

    Małżeństwo trwało od 10 lat. Mieli dwoje dzieci, mieszkali we własnym domu, każde z małżonków było niezależne finansowo, bardzo sprawne zawodowo. Młoda kobieta czuła się lepsza od teściowej. Mężczyzna w obecności żony wyrażał wiele złości do swoich rodziców, do dominującego ojca oraz matki. Teściowa długo potrzebowała, żeby syn ją chronił przed agresją teścia. Młoda kobieta czuła się lepsza od teściowej. Synowa zaczęła opiekować się mężem, uważając go za słabszego. Relacja seksualna pary szybko przestała być satysfakcjonująca. Ceną za bycie lepszą matką dla swojego męża było osłabienie relacji małżeńskiej..

    Przykład 4: „pozornie mam wspierającą relację z teściową”

    Młoda mężatka miała troje dzieci. Teściowie chętnie pomagali małżonkom w opiece nad wnukami, nie odmawiali żadnej formy pomocy. Młodą żonę drażniło, że teściowa bardzo źle wyraża się o swoim mężu w jej obecności. Synowa nie lubiła dwulicowości teściowej, prawie po każdej wizycie u teściów zdarzały się jej wybuchy złości wobec jakiejś osoby.

    Przekonanie synowej brzmiało „powinnam być uprzejma wobec teściowej, chętnie zajmuje się naszymi dziećmi, nie mogę jej urazić. Nie mogę jej otwarcie powiedzieć, czego w niej nie lubię”. Taka postawa kobiety skutkowała tym, że gromadziła w sobie stłumioną złość teściowej.

    Przykład nr 5: „nigdy nie będę godna, aby przynależeć do rodziny męża”

    Małżeństwo miało wyższe wykształcenie, trzech synów. Rodzina zamieszkała w domu teściów, w odrębnym mieszkaniu. Młoda kobieta angażowała się w rozwój rodziny, troszczyła o dzieci. Miała dobrą i ciekawą pracę. Teściowa idealizowała swojego syna, który był ukochanym dzieckiem. Niezależnie od tego, jak synowa bardzo się starała, pozostała dla teściowej obca. Ukochany syn urodził się w trudnym okresie życia teściowej i pomógł jej zostać przy zdrowych zmysłach, nie oszaleć.

    Głęboko wierzymy, że wyprowadzając się od rodziców i teściów dokonujemy własnych wyborów i stajemy się niezależni. Natomiast system przekonań, wierzeń, zachowań rodziny pochodzenia męża oraz żony wpływa na funkcjonowanie związku, małżeństwa bardziej niż sobie to uświadamiamy.
    Te nieświadome systemy przekonań, wierzeń i zachowań nazywamy przekazami trans-generacyjnymi rodziny. Przekaz wielopokoleniowy może być zarówno pozytywny, jak i negatywny.

    Przykładem pozytywnego przekazu rodowego jest to, że docenia się wkład pracy kobiety w wychowanie i kształtowanie rodziny, kobieta ma równe prawa jak mężczyzna, przyjmuje się kobietę z akceptacją jako nowego członka rodziny. Niemniej zwłaszcza w polskiej/europejskiej kulturze wiele rodzin ma przekaz trans-generacyjny, że rola mężczyzny jest duża ważniejsza w rodzinie i kobieta jest podporządkowana mężczyźnie. Często jest tak, że to mężczyzna reprezentuje rodzinę w przestrzeni społecznej n. w urzędzie, banku.

    Przykłady przekonań między-pokoleniowych:

    • Firma musi pozostać w rękach rodziny
    • W tej rodzinie nie ma rozwodów.
    • Ziemia należy tylko do rodziny pierwotnej, nie można jej sprzedać ani przekazać nikomu innemu.
    • O rodzinie nie można powiedzieć nic krytycznego.
    • To mężczyzna musi zarobić na rodzinę.

    Opracowały
    Teresa Ossowska, Małgorzata Krupińska

    Kiedy życie w świecie wirtualnym staje się groźne dla młodego człowieka?

    1. Kiedy młoda osoba spędza wiele godzin dziennie w internecie.
    2. Kiedy nastolatek jest nerwowy, poirytowany, smutny, znudzony, w sytuacji gdy nie ma dostępu do komputera.
    3. Kiedy nastolatek porzuca zainteresowania, które go wcześniej cieszyły i budowały.
    4. Kiedy ma kłopoty z powodu grania, serfowania po internecie np. przestaje spać, przestaje jeść regularnie, dbać o własną higienę, ma gorsze wyniki w nauce, jest usunięty ze szkoły/studiów, jego komputer jest zawirusowany.
    5. Kiedy mimo tych wszystkich trudności, nastolatek gra dalej.
    6. Kiedy nastolatek chce przestać grać, ale nie udaje mu się wytrwać w swojej decyzji.
    7. Kiedy relacje intymne mają miejsce w świecie wirtualnym a nie realnym.

    Przykład z życia:
    Młoda kobieta ma 21 lat. Obydwoje rodzice są tytanami pracy, odnoszą sukcesy, są lubiani, ekscytujący, podziwiani. Rodzice planują świetlaną przyszłość córce. Jako dziecko miała liczne opiekunki, była wożona na liczne zajęcia dodatkowe. Kilka lat zajęło rodzicom zauważenie faktu, że dziewczyna wraca ze szkoły przerażona i milcząca. Dowiadują się, że w szkole jest ośmieszana przez koleżanki. Zmieniają wówczas szkołę na inną. Ich uwadze umyka fakt, że zarówno w okresie wyśmiewania/mobbingu w szkole jak i po zmianie szkoły, dziewczyna rozluźnia się grając w gry RPG.
    Kilka lat później ma miejsce rozwód rodziców. Dziewczyna zamieszkuje z matką. Jest cicha, spokojna, nie sprawia kłopotów. Rodzice orientują się, że córka ma kłopoty, kiedy przerywa wybrane studiach.
    Mimo, że rodzice są rozwiedzeni, zwracają wtedy uwagę na córkę. Nie wiedzą co się z nią dzieje. Zastanawiają się, czy jest chora psychicznie, czy ma „słaby charakter”?
    Odpowiedź brzmi „córka jest osobą uzależnioną od gier komputerowych, internetu”.

    Co o tym świadczy?

    • W wieku 10 lat nauczyła się, jak korzystać z gier/internetu, żeby nie czuć lęku, kiedy czuła się atakowana, ośmieszana.
    • Kilka lat poprawiała sobie samopoczucie, grając w gry komputerowe, po tym jak była ośmieszana przez koleżanki lub bała się.
    • Dziewczyna była wściekła na swoich rodziców, którzy nie zauważyli sytuacji prześladowania w szkole. Córka nie wyraziła tej wściekłości.
    • Przed rozwodem rodzice kłócili się, a córka grała coraz więcej i więcej. Wówczas spała po kilka godzin dziennie.
    • Nastolatka nie wyraziła złości na rodziców, którzy nie mogli się porozumieć.
    • Swoją złość rozładowywała grając do późna w nocy.

    Paradoksalnie to, że dziewczyna grała, serfowała po internecie, pozwoliło jej nie skrzywdzić żadnego z rodziców, nie opowiedzieć się po żadnej ze stron.

    Niestety skutki uzależnienia od gier, komputera, internetu były takie że:

    • Nie umiała wyrazić złości, lęku w relacji z rodzicami i rówieśnikami
    • Nie nawiązała bliskich relacji w szkole podstawowej i średniej. Jej relacje rówieśnicze szybko się kończyły.
    • Zaczęła się masturbować i nie znalazła chłopaka, choć jest piękną kobietą
    • Zaczęła mieć kłopoty z koncentracją w sytuacjach kontaktu z ludźmi, czuła się szybko znudzona, zmęczona
    • Nie umiała się skupić na zajęciach w szkole
    • W efekcie tych trudności, musiała przerwać naukę na studiach

    O uzależnieniu od gier/internetu/mediów społecznościowych świadczą następujące zachowania:

    • Zaniedbanie obowiązków szkolnych i domowych
    • Granie do późnych godzin nocnych
    • Spóźnianie się do szkoły, opuszczanie zajęć
    • Słabsze wyniki w nauce
    • Nieregularne odżywianie
    • Ograniczona ilość kolegów, słabsze kontakty z rówieśnikami
    • Dziecko mówi, że ma dobrych znajomych na których może liczyć w internecie
    • Brak osobistych relacji rówieśniczych adekwatnych do wieku
    • Oszukiwanie rodziców, tworzenie iluzji, że się przygotowują do zajęć, egzaminów
    • Drobne oszustwa finansowe, kradzieże
    • Zwiększenie drażliwości, wybuchy, obwinianie rodziców, nauczycieli
    • Zaburzenia miesiączkowania
    • Pominięcie, zaniedbywanie higieny osobistej
    • Kontakt z dzieckiem staje się bardziej trudny i powierzchowny

    Jeśli występują następujące zachowania jest to powód do konsultacji rodzica u psychologa, gdyż dziecko potrzebuje pomocy, aby wyjść z uzależniania od internetu, gier itd. oraz zacząć realne życie.

    Przerwanie cyklu uzależnienia od świata wirtualnego jest trudne po 30 roku życia, wzorce uzależnienia są utrwalone i oporne na zmianę.

    Co pomoże rodzicowi, który ma wątpliwości, czy jego dziecko jest uzależnione?

    • Korzystne jest, kiedy rodzic zauważy problem
    • Pomocne jest, dopuścić myśl, że młody człowiek może być uzależniony od gier komputerowych/internetu/mediów społecznościowych
    • Pomaga przygotowanie rodziców do odstawienia „środka znieczulającego czyli internetu” i przeprowadzenie tej zmiany
    • Utrzymanie abstynencji dziecka od gier komputerowych/ internetu
    • Praca z rodzicami nad tematami, stojącymi za uzależnieniem młodego człowieka od gier/internetu/mediów społecznościowych

    Jeśli niepokoją się Państwo zachowaniami dziecka związanymi z internetem, grami komputerowymi, zapraszamy Państwa do kontaktu z terapeutami ośrodka Aditus.

  • Podcast: Poczucie wartości mężczyzn

    Podcast: Poczucie wartości mężczyzn

    Jeszcze 100 lat temu poczucie własnej wartości mężczyzny zależało od tego, jak go traktował ojciec. Ważne było, czy ojciec chciał inwestować w młodego mężczyznę, czy darował mu dobrą ziemię, dobry majątek, czy dbał o jego wykształcenie. Z reguły t o syn zastępował ojca w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, rzemiosła, dziedziczył syn jego warsztat pracy. Również w zawodach typu aptekarz, lekarz prawnik, syn częściej wybierał taki sam zawód jak jego ojciec. Synowie mężczyzn o wyższym statusie zawodowym lub społecznym, z reguły cieszyli się wsparciem społeczności. Społeczeństwo chętnie udzielało im kredytu zaufania, nawet jeśli ich kompetencje zawodowe były niższe niż umiejętności ich ojców. Jeśli siostra chciała przejąć zakład rzemieślniczy po zmarłym bracie, to musiała pokonać początkową nieufność społeczeństwa i udowodnić, że umie ten zakład prowadzić nie gorzej od mężczyzny. Również lekarki, prawniczki, które jako pierwsze w rodzie wykonywały swój zawód musiały udowodnić, że jest to ich misją, że się szczególnie dobrze do tego nadają.
    Poczucie wartości mężczyzny zależało również o tego, jaką rolę miał w środowisku religijnym, politycznym. Jeśli ojciec mężczyzny był niestabilny emocjonalnie, nadużywał alkoholu lub miał złą opinię społeczną, to najczęściej osłabiało to poczucie własnej wartości jego syna. Opinia społeczna typu „Jaki ojciec taki syn”, nie pomagała synowi dostać dobrą pracę zarobkową, nie pomagała mu dostać kredytu zaufania od społeczeństwa.

    O poczuciu wartości mężczyzny i jego budowaniu mówią bajki. W bajce „Żabi król” księżniczka, której matka zmarła, zgubiła w studni złotą kulę-bezcenną pamiątkę po matce. Nie mogła sama jej wydobyć. „Żabi król” pomógł jej w tym zadaniu, w zamian za to, chciał zostać jej towarzyszem. Księżniczka ani myślała dotrzymać warunków umowy z żabą, natomiast jej ojciec nalegał aby to zrobiła. Żabi król konsekwentnie domagał się, aby księżniczka wywiązała się ze swoich zobowiązań, aby z nim jadła przy jednym stole, aby spała z nim w jednym łóżeczku . Wytrzymał on całą niechęć księżniczki, bo znał swoją wartość. Ta historia ma swój happy end. Księżniczka postawiła mu granicę, rzuciwszy nim w gniewie o ścianę, wtedy żabi król zmienił się w „mężczyznę w pełnej krasie”.

    Przykład:
    Mężczyzna, o którym rodzina sądziła, że stanowczo odmówi przyjścia na terapię zainicjowaną przez syna, zgodził się na udział w terapii. Wytrwał on w terapii rodzinnej mimo tego, że trudno mu było wytrzymać 90 minut sesji rodzinnej. Syn podjął prace fizyczną w trakcie terapii. Okazało się to być bardzo ważne dla ojca, gdyż ojciec przez całe całe swoje dzieciństwo i młodość musiał pracować fizycznie. Było widoczne, jak uwaga i świadoma obecność ojca odbudowała całą rodzinę, zwłaszcza syna.

    Aktualne badania psychologiczne pokazują, że poczucie wartości mężczyzn jest wyższe niż poczucie wartości kobiet (Urlich Orth). Ogólnie poczucie wartości wzrasta od wieku przedszkolnego do 10-12 rż i pozostaje na tym poziomie przez okres dorastania. W wieku około 30 lat znów obserwujemy wzrost poczucia wartości, który utrzymuje się do 60 -65r.ż. Znaczące relacje społeczne i zaangażowanie społeczne w każdym wieku mają wpływ na wzrost samooceny. Środowisko rodzinne we wczesnych latach dziecięcych ma długotrwały wpływ na poczucie wartości dzieci. Ten wpływ utrzymuje się również w życiu osób dorosłych. Dobra samoocena sprzyja dobrym relacjom i doświadczeniom społecznym i odwrotnie. Korzystne relacje i doświadczenia społeczne pomagają utrzymać dobrą, stabilną samoocenę.

    Na poczucie wartości mężczyzn wpływa często historia rodu. Pokolenia mężczyzn biorących udział w I i II wojnie światowej, były odcięte od uczuć z powodu swoich przeżyć wojenne. Poczucie wartości mężczyzny, zależało od tego, czy mężczyzna przeżył wojnę i wrócił do domu, czy zdołał obsiać pole, aby wyżywić rodzinę, czy począł potomstwo. Pokolenie mężczyzn biorących udział w wojnach, było odcięte od uczuć, a ich potomstwo,:synowie oraz wnuki cierpieli częściej na zaburzenia emocjonalne i choroby psychiczne. Niektórzy członkowie rodzin opuszczali swoje rodziny i byli uznani za zaginionych.

    Drużyny wioślarskie, piłkarskie, koszykarskie, organizacje sportowe są miejscem, gdzie tworzy się więzi między mężczyznami oparte na współpracy. Tego typu relacje, przynależność do organizacji sportowych buduje poczucie wartości mężczyzny.

    Kiedy mężczyźni są sobą rozczarowani i nie czują się wystarczająco dobrze, to wtedy częściej podejmują próby zmiany swojego samopoczucia poprzez kontakty seksualne. Sprzyja to temu, że mogą się łatwo uzależnić od seksu. Jeśli mężczyzna ma wysokie poczucie własnej wartości, to osłabienie potencji seksualnej związane z wiekiem lub kryzysem życiowym/zdrowotnym nie obniży jego samooceny. Inną formą podnoszenia niskiego poczucia własnej wartości przez mężczyznę jest kupowanie drogich samochodów, motocykli, domów oraz otaczanie się młodymi kobietami. Rzadko kiedy mężczyzna, który ma luksusowy samochód myśli o sobie „mam ten samochód i po prostu jestem tego wart”. Często w środku mężczyzna czuje się niepewnie i nowy samochód buduje jego ego.

    Kiedy chłopiec jest potomkiem starszego mężczyzny i młodej kobiety, często wstydzi się „ swojego starego ojca” i może mieć kłopot w nawiązaniem relacji z nim. Jeśli chłopiec jest jedynym dzieckiem młodej matki, to matka może być pochłaniająca i zaborcza. Taka sytuacja rodzinna może powodować obniżenie samooceny mężczyzny. Ważne jest, aby zapobiegać takim sytuacjom np. poprzez psychoterapię rodzinną lub inną formę terapii dostosowaną do potrzeb rodziny.

    Coraz więcej osób w Polsce akceptuje fakt, że są homoseksualni. W parach homoseksualnych mężczyzna pełniący rolę żeńską, częściej buduje swoje poczucie wartości w oparciu o czułość, troskliwość a mężczyzna pełniący rolę męską w związku swoją samoocenę opiera na tym, że jest osobą odpowiedzialną za związek, rodzinę. Często mężczyźni homoseksualni mieli trudne relacje z swoim ojcem, nie mieli kontaktu, nie czuli się przez nich wspierani. Wtedy miejsce ojca w rodzinie zajmowała dominująca matka. Doświadczenia pracy klinicznej pokazują, że ojciec często był bardzo agresywny i dorastający mężczyzna/syn czuł się w obowiązku zająć matką, którą postrzegał jako słabszą. Wybór orientacji seksualnej był wtedy dla mężczyzny nieuświadomionym wyborem, by „nie stać się tak agresywnym jak jego ojciec”.

    Poczucie niskiej wartości mężczyzn może się wyrażać jako perfekcjonizm, lęk przed popełnieniem błędów, jako duża potrzeba uznania. Mężczyzna, który jest bardzo perfekcyjny, sam siebie nie akceptuje, sam siebie odrzuca. Potrzebuje uznania i aprobaty od bliskich, żony, innych osób.

    Przykład:
    Mężczyzna lat 48, żonaty ma dwóch synów. Chłopcy uczęszczają do szkół prywatnych, z doskonałym programem, z doskonałymi nauczycielami. Małżeństwo mieszka w perfekcyjnie wykończonym domu, w eleganckiej dzielnicy, utrzymuje relacje z dobrze ustosunkowanymi ludźmi. Wewnątrz mężczyzna czuł się pusty i niewiele warty.

    Opracowały
    Teresa Ossowska, Małgorzata Krupińska