W takich przypadkach, kiedy dziecko odmawia chodzenia do szkoły, prawie zawsze jest
można dziecku pomóc. Możliwe jest poprowadzenie rozwoju dziecka w
nieco innym kierunku, który jest dla niego bardziej bezpieczny, i który uwzględnia jego
potrzeby.
I) Czasem dziecko jest lojalne wobec kogoś z rodziny, kto miał niepowodzenia
szkolne.
Przykład: Ojciec chłopca ukończył szkołę zawodową. Syn podjął naukę w prestiżowym
liceum poza miejscem zamieszkania. Chłopak przestał się uczyć, pił dużo alkoholu z
rówieśnikami. Nie otrzymał promocji do następnej klasy. Rodzice byli zdruzgotani tym
faktem, a chłopak przestał wierzyć w swoje możliwości. Rodzina zgłosiła się na terapię. W
trakcie terapii ojciec opowiedział synowi o swoich trudnościach, niepowodzeniach
szkolnych i z dużą miłością towarzyszył synowi w odzyskaniu jego poczucia wartości i siły.
II) W niektórych rodzinach nie ma pozwolenia na to, żeby dziecko pracowało poza
firmą rodzinną.
W tej sytuacji odmowa dziecka, niechęć w chodzeniu do szkoły mogą
bardzo pomóc, by rodzina zwolniła takie dziecko z obowiązku późniejszej pracy w firmie
rodzinnej „jeśli nie chcesz się uczyć to będziesz pracować w firmie rodzinnej”
Przykłady
Czynniki, które sprzyjają trudnościom szkolnym możemy podzielić na:
- związane ze szkołą
- związane z sytuacją rodzinną
Czynniki związane ze szkołą:
- Dziecko jest w szkole źle traktowane przez kolegów. Nie należą do rzadkości sytuacje, kiedy dziecko jest wyśmiewane lub bite w szkole.
Przykład: Syn uczęszczał do prywatnej, prestiżowej szkoły podstawowej. Obydwoje rodzice byli bardzo dumni z faktu, że mogą zaoferować swojemu dziecku taką naukę. Po zakończonych lekcjach, kilku „mądrych, grzecznych” uczniów znęcało się nad kolegą, ośmieszając go i bijąc. Chłopiec nie powiedział o tym fakcie rodzicom, ale przestał chodzić do szkoły. - Dziecko obawia się kogoś, kogo spotyka w szkole. Może to być uczeń, nauczyciel lub inny pracownik szkoły. Z perspektywy dorosłego lęk dziecka jest bezpodstawny, ale w świecie dziecka lęk jest bardzo realny. Może być coś w sposobie funkcjonowania szkoły i osób z nią związanych, co budzi niepokój, lęk dziecka.
- Dziecko spotyka w szkole swojego kolegę, który go prześladował np. z podwórka, z osiedla.
Czynniki związane z rodziną:
- W rodzinie jest tak duża presja na osiągnięcia szkolne, że dziecko wycofuje się z chodzenia do szkoły, ponieważ boi się, że nie sprosta oczekiwaniom rodziny.
- Jedno z rodziców odczuwa lęk, czy dziecko poradzi sobie z nauką szkolną. Ten niepokój rodzica sprawia, że dziecko jest posyłane na wiele różnych dodatkowych zajęć pozaszkolnych. Dziecko jest prze-stymulowane i traci zainteresowanie nauką.
- Czasami dziecko idąc do szkoły, powoduje, że rodzic który się nim opiekował, może podjąć pracę zarobkową. Jeśli rodzic (częściej matka) nie chce podjąć pracy zawodowej, to dziecko, które niechętnie chodzi do szkoły, jest dobrym rozwiązaniem tej sytuacji. Inna wersja tej sytuacji występuje wtedy, kiedy mężczyzna nie chce by kobieta podjęła pracę zarobkową. W obydwu przypadkach dziecko, które odmawia pójścia do szkoły jest na wagę złota dla równowagi rodziny.
- Czasem dziecko idąc do szkoły boi się, czy dorówna starszemu bratu lub siostrze, którzy się świetnie uczą. Taki lęk, porównywanie się ze starszym rodzeństwem. bardzo nasila niechęć do chodzenia do szkoły i chorowanie dziecka.
- Kiedy w rodzinie jest napięta sytuacja między rodzicami a dziadkami, to gorsze wyniki szkolne dziecka mogą być doskonałym pretekstem dla dziadków, aby krytykować zachowanie i metody wychowawcze rodziców. Dziecko wówczas nie wytrzymuje napięcia i woli się wycofać z chodzenia do szkoły.
To zaledwie garść sytuacji nasilających trudności, niechęć dziecka do chodzenia do szkoły. Jeżeli jesteście Państwo w sytuacjach podobnych do opisanych powyżej, lub spotykacie się z innymi trudnościami, zapraszamy do kontaktu.
Opracowały
Teresa Ossowska
Małgorzata Krupińska
