Kategoria: Wiedza

I. STRDmoże być punktem wyjścia do różnorodnego patrzenia na człowieka np. do analizy psychoenergetycznej. Tym samym umożliwia mówienie przedstawicielom różnych podejść terapeutycznych, mówienie dokładnie o tym samym tj. niezależnym wyniku pomiaru jednego człowieka.

II. STRDodzwierciedla funkcjonowanie biologiczno – energetyczne człowieka w odniesieniu do intelektu – emocji – działania. (instynktu). Analiza psychoenergetyczna jest sposobem interpretacji wyników STRD. Wykorzystanie analizy psychoenergetycznej w pracy psychologa:

1) Pozwala na określenie zasadniczej struktury osobowości pacjenta (typ sensoryczny, emocjonalny, behawioralny) i jednocześnie odzwierciedla biologiczną podstawę osobowości. Typy tak wydzielone korespondują z innymi klasyfikacjami psychologicznymi.

2) Pozwala określić kierunek prowadzonej terapii, pokazuje punkty od których rozpocząć terapię, aby wzmocnić pacjenta, tak by mógł pracować na głębszym poziomie.

3) Metoda ta traktuje jednakowo pacjentów somatycznych i tzw. lękowych.
a. Pacjent lękowy z reguły się głęboko regresuje (jego centrum świadomości przesuwa się do traum życiowych, porodowych, rodowych, egregorowych). Wówczas ważna jest obiektywna ocena jego stanu tzw. ocena lewo-​półkulowa, aby ocenić ogólny stan pacjenta i ogólny kierunek terapii. Dużemu lękowi towarzyszy na ogół duża regresja.
b. Pacjent somatyczny zaprzeczający swoim emocjom, może zobaczyć na wykresie termografii, rozkład energii w ciele. Taka informacja daje pacjentowi pewien poziom podstawowego bezpieczeństwa w widzeniu swojej sytuacji. Ocena lewo-​półkulowa, uważana przez wielu za bardziej naukową i obiektywną, daje informację o prawo-​półkulowych aspektach, tj. emocjach, instynkcie, a także otwartości poznawczej.

4) Pozwala ocenić stan energii pacjenta i tym samym ocenić, kiedy nie pracować z pacjentem somatycznym metodami, które wymagają dużo energii dla integracji tematów.

5) Wskazuje na stan energetyczny poszczególnych fragmentów ciała (piętra układu nerwowego) i określić następujące funkcje psychiczne:
 a. Funkcjonowanie prawej i lewej półkuli.
 b. Napęd psychiczny i zdolność do komunikacji (asertywność – wycofanie – agresja).
 c. Wydolność emocjonalną, zakres emocji.
 d. Poziom osobistej mocy i sprawności działania.
 e. Siłę instynktu tj. ogólny poziom energii fizycznej w danym momencie

6) Dostarcza wiedzy na temat stanu energetycznego narządów i układów ciała (np. rozrodczego, pokarmowego, itp.)

7) Porządkuje proces stawiania hipotez terapeutycznych i jednocześnie niczym go nie ogranicza (nie dyskutuje się z tym, co jest widoczne). Ograniczeniem i jedynym potwierdzeniem pracy są reakcje organizmu pacjenta.

Pracuję z człowiekiem na wielu poziomach jednocześnie. Praca uzdrawiająca przebiega w głębokiej regresji poczynając od tego co dzieje się w duszy rodziny na 2 do 3 lat przed poczęciem dziecka, poprzez moment poczęcia (okres ciąży, porodu, kolejne etapy rozwoju dziecka kolejne cykle życiowe, które dziecko odtwarza będąc lojalnym wobec rodu, aż do pamięci duszy dziecka.
W pracy z młodymi rodzicami i kobietami w ciąży, pracuję nad momentem zapłodnienia uzdrawiając traumy rodowe, które w strukturze dziecka mogą się zapisać jako wady rozwojowe, zaburzenia mowy i tzw. dzieci trudne różnego typu i stopnia.
Wpływ narodzin przejawia się w podejściu dziecka do wszystkich aspektów życia– oddziałuje na nasze relacje, rozpoczynanie i kończenie projektów, sposób postrzegania czasu, wybory, nawyki, duchowość itp.

Pracuję z prawzorem pierwotnego systemu energetycznego człowieka, odwołując się o Koła Medycyny. Koło Medycyny to wiedza naszych przodków mająca zastosowanie w dzisiejszych czasach, uniwersalna dla ludzi różnych kultur, wyznań, tradycji. Metoda ta odzwierciedla wiedzę o wszechświecie i o duszy człowieka. W Kole Medycyny uzdrawiam wzorce emocjonalne blokujące zdrowienie na różnych poziomach struktury energetycznej człowieka, jak również przywracam harmonię i równowagę w strukturach biologicznych człowieka na poziomie komórkowym.
Wykorzystuję również uzdrawiająca moc minerałów i roślin, regenerując strukturę energetyczną człowieka.

Pracuję z rodzicami, osobami planującymi posiadanie dziecka lub już w trakcie ciąży. Praca z kobietami w ciąży dotyczy wspierania rozwoju dziecka jeszcze w łonie mamy. Za każdym objawem trudnej ciąży stoi konkretny temat rodowy, osobisty lub kulturowy.
Im więcej tematów zapisanych jest w strukturze energetycznej rodziców i w ich komórkach rozrodczych, tym większe oddziaływanie negatywne na rozwój dziecka.
Jeżeli tematów obciążających jest dużo, ciąża rozwija się z trudnością lub para ma trudność z poczęciem dziecka.
Ten sposób pracy jest alternatywnym rozwiązaniem dla problemów z bezpłodnością.
Wszystko to co stało się trudnego w historii rodu i dziecka może być zapisane w strukturze energetycznej dziecka. Wszystkie nieuświadomione, wypierane tematy są obecne w polu rodziny. Bywają to np. programy zawiści, odrzucenia, kazirodcze, psychotyczne, mordercze, autodestrukcyjne, uzależnieniowe.
Bezpłodność w rodzinie ma swój sens biologiczny, którym jest ochrona rodziny przed trudnym losem.
Kluczowe w pracy z programem bezpłodności jest dotarcie do „duszy systemu, rodu” i podstawowego tematu, jaki ród ma przepracować w „tu i teraz” (np. akceptacja nieślubnych dzieci; dzieci oddanych do sierocińców, ochronek; tajemnice rodowe; tematy, które rodzina wyklucza, itd.).

W pracy klinicznej pracuję również z dziećmi, w rożnym wieku, które wskazują na dysfunkcjonalne relacje, wzorce funkcjonowania systemu rodzinnego.
Od 2013 roku współpracuje z Małgorzatą Krupińską, psychologiem.
Celem pracy jest optymalizowanie rozwojowych możliwości dziecka, także na poziomie biologicznym.

Teresa Ossowska

Nazwa i idea pracy pochodzi od prac Sidry i Hala Stone. To podejście zaoferowało
jedno z pierwszych bardzo atrakcyjnych sposobów pracy z klientem, w którym części
osobowości zajmowały swoje miejsca w przestrzeni. Bardzo przydatną w procesie
terapii była możliwość pracy z Krytykiem Wewnętrznym klienta.

Sidra i Hal Stone zauważyli, że rodzice wzmacniają pewne zachowania u dziecka.
Dzieci z reguły chcą uzyskać wsparcie i opiekę od rodziców. W kulturze europejskiej
rodzice premiują zachowania uległości, bycie grzecznym, posłusznym. Wielu
rodziców ma kłopot z zaakceptowaniem niezależności dziecka, gdyż sami nie
przeszli przez proces uniezależnienia się od rodziców. Wielu rodziców nie umiało
przejść razem z dzieckiem procesu budzenia się agresji dziecka. Wielu rodziców nie
poradziło sobie z drugą częścią pracy czyli towarzyszeniu dziecku, gdy uczy się ono
niezbędnej kontroli nad złością. W takich sytuacjach wiele dzieci rozwija w sobie
taką pod-osobowość, którą nazywamy Przyjemniaczek.

Zasługą metody Voice Dialogue (Dialog Głosów) jest zwrócenie uwagi na to, że te
nad wyraz przyjemne dzieci nie czują swojej złości, furii, szaleństwa. W terapii ważne
jest zwrócenie uwagi na drugi biegun zachowania „nadzwyczaj przyjemnego
dziecka”.

Praca Voice Dialogue pomaga nawiązać kontakt z wypartą częścią osobowości. W
tej metodzie klient uczy się krok po kroku odkrywać swoją agresją, asertywność,
zdolność do powiedzenia NIE ważnym osobom w swoim życiu, zdolność
przeciwstawienia się otoczeniu i wyrażania siebie. Kiedy „Asertywna” część klienta
wyraża się w sposób konstruktywny, wówczas znacząco rzadziej wchodzi on w
relacje, które go tłamszą, znacznie mniej choruje na choroby serca i choroby
sercowo- naczyniowe (np. nadciśnienie)  oraz rzadziej odwiedza stomatologa.
Metoda Voice Dialogue bardzo popularyzuje pojęcie Osobowości
Wydziedziczonych.

Przykład:

Osoba, która ma w sobie rozwinięty aspekt Pracusia wydziedzicza w sobie aspekt
Lenia, ale też często aspekt Marzyciela i osoby cieszącej się życiem. W tej pracy
chodzi o przywrócenie kontaktu z tą wykluczoną częścią. Ma to działanie głęboko
prozdrowotne, zapobiega stanom wypalenia, zmęczenia, nasilenia stanów
depresyjnych, braku kreatywności.

Typem osobowości nadreprezentowanym w naszej kulturze jest Perfekcjonista.
Perfekcjonista ma bardzo wysokie wymagania względem siebie i silny lęk przed
porażką, nie umie się nasycić swoim sukcesem, ciągle  oczekuje od siebie więcej.
Aspektem osobowości wydziedziczonym u Perfekcjonisty może być poczucie

zagubienia, samotności, chęć zasłużenia na akceptację rodziców, jak też złość,
agresja do samego siebie.

Perfekcjonista jako osoba dorosła często przekierowuje swoje niezadowolenie z
siebie, brak możliwości ukojenia pierwotnego w stronę żądań pod adresem dzieci.
Może być wtedy z nich bardzo niezadowolony, stawiać im ogromne oczekiwania, być
ironiczny, a także stosować przemoc psychiczną lub fizyczną.

Metodę tę stosujemy w pracy z klientami ośrodka Aditus, którzy chcą:

1. rozwoju swojej osobowości
2. mają trudności zawodowe
3. mają trudności rodzinne
4. czują się wypaleni
5. mają kłopot w komunikacji w zespole, chcą poprawić swoje umiejętności
   komunikacji np. aby awansować
6. chcą lub muszą zmienić pracę/ styl życia ponieważ są po wypadkach/
   operacjach, zawałach lub kończą karierę artystyczną/sportową.

Opracowała

Teresa Ossowska

Promieniowanie cieplne człowieka jako aspekt otaczającego go pola energetycznego jest znakomitym narzędziem, które służy do ukazania stanu ciała i psychiki.
Nowoczesne urządzenia pomiarowe pozwalają tak precyzyjnie zmierzyć promieniowanie podczerwone, że widocznym staje się zarówno „obraz” funkcji harmonijnych ciała jak również ewentualne blokady, które w polu promieniowania widać jako „zimne” lub „ciepłe” plamy. Podstawy naukowe stworzono w badaniach heidelberskich w latach 1977–1989 w Instytucie Medycyny Społecznej i Medycyny Pracy. Ponadto istnieje szereg publikacji opisujących ta metodę.

Metoda ta pozwala na:
– funkcjonalną ocenę stanu organizmu,
– traktowanie człowieka jako całość,
– uchwycenie w czasie funkcje poszczególnych systemów, które tworzą tę całość oraz, w miarę możliwości, ujęcie ilościowe,
– określenie wewnętrznych zależności tych systemów

Metoda polega na pomiarze temperatury w punktach określonych na skórze miernikiem wykorzystującym promieniowanie podczerwone . Ponieważ konieczne jest określenie nie tylko samych wartości zmian , lecz także funkcji, należy przedstawić cały ten system w formie amplitudy. W podobny sposób przedstawia się w medycynie “stres”. To znaczy: uruchamia się jakiś bodziec, a następnie sprawdza się wartości temperatury przed i po tym obciążeniu. Następnie otrzymane wartości pomiarów temperatury i ich wzajemne zależności przedstawia się w formie analizy czynnikowej.
Scaner jest nie tylko narzędziem dla lekarzy. Może być tez używany przez psychologów. W dotychczasowych badaniach z udziałem psychologów metoda sprawdziła się i wygląda na bardzo obiecującą, żeby nie powiedzieć rewelacyjnie. Dzięki tej metodzie można szybko zweryfikować, gdzie jest prawdziwa przyczyna dolegliwości psychosomatycznych oraz kontrolować przebieg terapii. Metoda ta świetnie dyscyplinuje terapeutę i pacjenta, można z powodzeniem powiedzieć, że sama w sobie jest elementem terapii.
Metoda ta doskonale odwzorowuje napięcia emocjonalne człowieka, potrafi odróżnić rodzaj stresu i jego siłę oddziaływania. Pozwala to śledzić prace psychologa i co najważniejsze dokumentować sukcesy terapeutyczne. Analiza badania TRD pozwala sklasyfikować pacjenta wg możliwości energetycznych, rzutuje to w sposób bardzo istotny na dobór terapii psychologicznej.

Metoda scanerowania pozawala także na błyskawiczną ocenę dominacji jednej z półkul mózgowych Można postawić hipotezę, że większość zaburzeń psychicznych jest wynikiem: zbyt małej aktywacji lewej półkuli, lub nadaktywności półkuli prawej lub braku równowagi miedzy obiema półkulami Dysfunkcje te są, więc efektem niewłaściwej regulacji pracy mózgu na poziomie półkul, nie zaś zmian miejscowych. Zaznaczam jednak, że choć hipoteza ta ma pokrycie w faktach, to nie jest ona ogólnie uznawana przez środowisko naukowe i wymaga dalszych badań.

Skutki dominacji aktywności jednej z półkul ujawniają się już w wieku niemowlęcym. Amerykańskie badania pokazały, że u niemowląt płaczliwych i nieznośnych dużo bardziej aktywna była półkula prawa niż lewa. U spokojnych, jak łatwo zgadnąć, nie stwierdzono dominacji prawej półkuli. Zgodnie z innymi badaniami małe dzieci sprawiające kłopoty wychowawcze, kapryśne i wiecznie niezadowolone wyrastały na jednostki określane przez psychoanalizę, jako neurotyczne. Łącząc te fakty, można powiedzieć, że uwarunkowana biologiczne aktywność półkul lub zaburzenia regulacja na skutek silnych przeżyć matki w okresie ciąży w decyduje o usposobieniu dziecka. Są to oczywiście hipotezy, które opierają się o moje własne doświadczenia z zastosowaniem analizy TRD. W większości przewlekłych chorób mamy z reguły do czynienia z zaburzeniem symetrii, co jest prawdopodobnie uwarunkowanie wpływem jednej z półkul mózgowych. Zgodnie z wieloma znanymi faktami z tej dziedziny można wysunąć atrakcyjną hipotezę, że przewlekła choroba jest efektem tłumienia własnych negatywnych przeżyć.

Wnioski te wynikają z osobistych doświadczeń na przykładzie analizy 2000 przypadków. Celem pracy jest demonstracja metody i koncepcji psychologicznych, które umożliwiają analizę. Nie wykluczam też praktycznego pokazu oraz demonstracji pojedynczych przypadków onkologicznych. Należy tez podkreślić, że czas badania to 2 min. Oszczędza to znacznie czas poświecony na ułożenie strategii terapii.

dr Krzysztof J.Krupka
Specjalista rehabilitacji , neurologii, chorób wewnętrznych

Metoda ta pozwala dostrzec zjawiska dziejące się głęboko w podświadomości (Hellinger powiedziałby w “duszy”) rodziny grupy, organizacji lub większej zbiorowości.
W trakcie ustawienia terapeuta patrzy co w danym momencie może w systemie uporządkować. Patrzy jaki ruch w stronę harmonii w systemie możliwy jest aktualnie do uczynienia. Terapeuta stara się nie kreować rzeczywistości, lecz jedynie porządkować ją w danym momencie, aby strumień życia i miłości mógł łatwiej płynąć w danej rodzinie.
Prowadzący ściśle współpracuje z klientem w trakcie ustawienia i przerywa ustawienia wówczas, gdy klient nie jest gotów pracować dalej.
Metoda ustawień systemowych nie zastępuje innych metod psychoterapii. W ścisłym znaczeniu nie jest formą psychoterapii, gdyż w typowej psychoterapii korzenie problemu mogą zostać znalezione w trudnych doświadczeniach z dzieciństwa lub innych traumatycznych wydarzeniach, a następnie uświadomione, zrozumiane i przewartościowanie.

Praca systemowa to działanie obejmujące historie całych rodzin i wydarzenia które bywają ledwo dostrzegane przez jednostkę, zdarzenia — sekrety, które w jakiś sposób wciąż wpływają na jakość życia i dokonywane wybory.

Metoda ustawień systemowych może być samodzielną metodą pracy albo wskazówką dla procesu psychoterapii. Są osoby, które potrzebują pracy wglądowej, terapii indywidualnej, integrującej osobowość, są osoby, które potrzebują kontaktu z własnym ciałem.